महासुभाषितसंग्रह

प्रमुखा विकल्पसूचिः उद्घाट्यताम् विकिपुस्तकानि अन्विष्यताम् सम्पाद्यताम् महासुभाषितसंग्रह ९००१-१०००० ९००१-१ कलहायन्ते मूढाः कः प्रतिभूः श्वः प्रभात इति । ९००१-२ तस्यामेव रजन्यां कः प्रतिभूः स्वस्य सत्तायां ।। ९००२-१ कलां तामैन्दवीं वन्दे यया यादष्पतिः पिता । ९००२-२ आरुह्य हरमूर्धानं कृतस्त्रैलोक्यमूर्धनि ।। ९००३-१ कलाः सर्वे हरेरेव सप्रजापतय्स्तथा । ९००३-२ एते त्वंशकलाः पुंसः कृष्णस्तु भगवान्स्वयं ।। ९००३आ-१ कलाकलापसम्पन्ना उपकर्तुः परञ्मुखाः । ९००३आ-२ न भवन्ति महात्मानः सरसः शिखिनो यथा ।। ९००४-१ कलाकाष्ठामुहूर्तानां कालस्य व्रजतां जवात् । ९००४-२ न लक्ष्यते विभागेन दीपस्येवार्चिषां गतिः ।। ९००५-१ कलात्तमायालवकान्तमूर्तिः कलक्वणद्वेणुनिनादरम्यः । ९००५-२ श्रितो हृदि व्याकुलयंस्त्रिलोकीं श्रियेऽस्तु गोपीजनवल्लभो वः ।। ९००६-१ कलाधारो वक्रः स्फुरदधररागो नवतनुर् गलन्मानावेशास्तरुणरमणीर्नागर इव । ९००६-२ घनश्रोणीबिम्बे नयनमुकुले चाधरदले कपोले ग्रीवायां कुचकलशयोश्चुम्बति शशी ।। ९००७-१ कलाधिनाथाधिगमाद्द्वितीये किमद्वितीयेति तनोषि गर्वं । ९००७-२ अयि त्वमस्मद्वचसि प्रतीया अयं तृतीयामुपगन्तुकामः ।। ९००८-१ कलाधिनाथानयनाय सायं कुमुद्वतीप्रेषित एव भृङ्गः । ९००८-२ किमिन्दुनालिङ्ग्य सरागमङ्के कृतः कलङ्कभ्रममातनोति ।। ९००९-१ कलानां ग्रहणादेव सौभाग्यमुपजायते । ९००९-२ देशकालौ त्वपेक्ष्यासां प्रयोगः संभवेन्न वा ।। ९०१०-१ कलानाथः कामं भजति बहुदोषाङ्किततनुं कुमुद्वत्यास्तस्मिन्नपि भवति किं नाम न रुचिः । ९०१०-२ न पद्मिन्या मोदः किमुदयत्युष्णमहसि प्रिये प्रायो दोषान्न गणयति चित्तं मृगदृशः ।। ९०१०आ-१ कलानिधिकरस्पर्शात्प्रसन्नोल्लासितारका । ९०१०आ-२ बिम्रणाम्बरमानीलं कामिनी यामिनीयते ।। ९०११-१ कलानिधिरयं रवेः समुपलभ्य रूपं स्वयं दिनान्तसमयेऽस्पृशत्सपदि पद्मिनीं रागवान् । ९०११-२ धवान्यकरसंगमान्मुकुलितेति पूर्वाकृतिं समीक्ष्य जहसुः प्रिया ध्रुवमभूदतः पाण्डुरः ।। ९०१२-१ कलापिनां चारुतयोपयान्ति वृन्दानि लापोढघनागमानां । ९०१२-२ वृन्दानिलापोढघनागमानां कलापिनां चारुतयोऽपयान्ति ।। ९०१३-१ कलाभिरुच्छ्रिता वेश्या रूपशीलगुणान्विता । ९०१३-२ लभते गणिकाशब्दं स्थानं च जनसंसदि ।। ९०१४-१ कलामिन्दुः करं दाता धारां धाराधरो यदि । ९०१४-२ संकोचयिष्यते तर्हि जीविष्यति कथं जगत् ।। ९०१५-१ कलारत्नं गीतं गगनतलरत्नं दिनमणिः सभारत्नं विद्वान्श्रवणपुटरत्नं हरिकथा । ९०१५-२ निशारत्नं चन्द्रः शयनतलरत्नं शशिमुखी महीरत्नं श्रीमाञ्जयति रघुनाथो नृपवरः ।। ९०१६-१ कलावतः सैव कला ययाधःक्रियते भवः । ९०१६-२ बह्वीभिश्च कलाभिः किं याभिरङ्कः प्रदर्श्यते ।। ९०१७-१ कलावति क्षततमसि प्रभावति स्फुटोदये जननयनाभिनन्दिनि । ९०१७-२ ददुर्दूशं शशिनि रुषाभिसारिकाः क्वचिद्भवत्यतिसुभगोऽपि दुर्भगः ।। ९०१८-१ कलावति चलां दृष्टिं न कुर्यास्त्वं मुहुर्मुहुः । ९०१८-२ लग्नोऽपि न तथा बाणो बाधते चालितो यथा ।। ९०१९-१ कलासीमा काव्यं सकलगुणसीमा वितरणं भये सीमा मृत्युः सकलसुखसीमा सुवदना । ९०१९-२ तपःसीमा मुक्तिः सकलकृतिसीमाश्रितभृतिः प्रिये सीमाह्लादः श्रवणसुखसीमा हरिकथा ।। ९०२०-१ कला सेवाथ धर्मार्थौ तृष्णादारिद्र्यपद्धती । ९०२०-२ सन्तोषक्षान्तिकरुणा वैराग्यं तदनु स्तुतिः ।। ९०२१-१ कलास्तास्ताः सम्यग्वहसि यदसि त्वं द्विजपतिर् द्युतिस्तादृग्नूत्ना जनिरपि च रत्नाकरकुले । ९०२१-२ बहु ब्रूमः किं वा पुरहरशिर्ॐअण्डनमसि त्वदीयं तत्सर्वं शशधर कलङ्काद्विफलितं ।। ९०२२-१ कलिकलुषसङ्कटाकुल- कुटुम्बसंवलनखेदविकलस्य ९०२२-२ प्रतिनिधिरिव प्रवासः संसारविरागसुखसमुद्रस्य ।। ९०२३-१ कलिकलुषे मनसि स्वे कथमिव जगदार्जवं लभते । ९०२३-२ चक्षुर्दोषे जाग्रति चन्द्रद्वित्वं कुतो यातु ।। ९०२४-१ कलिकालमियं यावदगस्त्यस्य मुनरेपि । ९०२४-२ मानसं खण्डयत्यत्र शशिखण्डानुकारिणी ।। ९०२५-१ कलितगरिमा श्रोणिर्मध्यं विवृद्धवलित्रयं हृदयमुदयल्लज्जं मज्जच्चिरन्तनचापलं । ९०२५-२ मुकुलितकुचं वक्षश्चक्षुर्मनाग्धृतवक्रिम क्रमपरिगलद्बाल्यं तस्या वपुस्तनुते श्रियं ।। ९०२६-१ कलितमम्बरमाकलयन्करैर् मृदितपङ्कजकोशपयोधरः । ९०२६-२ विकसदुत्पलनेत्रविलोकितः सखि निशां सरसीकुरुते विधुः ।। ९०२७-१ कलितो रुचिरं न कर्म चेथ्क्रियतेऽनङ्गकृतेः कुतः फलं । ९०२७-२ स्मरतो हृदि पुण्डरीकदृङ्भजतेऽसौ सफलस्ततः श्रमः ।। ९०२८-१ कलिन्दगिरिनन्दिनीतटवनान्तरं भासयन् सदा पथि गतागतश्रमभरं हरन्प्राणिनां । ९०२८-२ लतावलिशतावृतो मधुरया रुचा संभृतो ममाशु हरतु श्रमानतितमां तमालद्रुमः ।। ९०२८आ-१ कलिन्दजानीरभरेऽर्धमग्ना बकाः प्रकामं कृतभूरिशब्दाः । ९०२८आ-२ ध्वान्तेन वैराद्विनिगीर्यंमाणाः क्रोशन्ति मन्ये शशिनः किशोराः ।। ९०२९-१ कलिभूपे समायाते धर्मोऽधर्मायते भुवि । ९०२९-२ अधर्मः सर्वंतः पुंसां हन्त धर्मवदर्थ्यते ।। ९०३०-१ कलिमायान्तमुत्प्रेक्ष्य विलीयन्ते सुरा अपि । ९०३०-२ तदाश्रितस्य धर्मादेः का कथा जीवने पुनः ।। ९०३१-१ कलिलं चैकरात्रेण पञ्चरात्रेण बुद्बुदं । ९०३१-२ पक्षैकेनाण्डकः सोऽथ मासपूर्णे शिरो कुरु ।। ९०३२-१ कलिसाम्राज्यमासाद्य न भेतव्यं भवान्तरात् । ९०३२-२ धर्मानुष्ठानमूढावां भीतिरेकावशिष्यते ।। ९०३३-१ कलुषं कटुकं लवणं विरसं सलिलं यदि वाशुभगन्धि भवेत् । ९०३३-२ तदनेन भवत्यमलं सुरसं ससुगन्धि गुणैरपरैश्च युतं ।। ९०३४-१ कलुषं च तवाहितेष्वकस्माथ्सितपङ्केरुहसोदरश्रि चक्षुः । ९०३४-२ पतितं च महीपतीन्द्र तेषां वपुषि प्रस्फुटमापदां कटाक्षैः ।। ९०३५-१ कलुषं मधुरं चाम्भः सर्वं सर्वत्र सांप्रतं । ९०३५-२ अनार्जवजनस्येव कृतकव्याहृतं वचः ।। ९०३६-१ कलेरन्ते भविष्यन्ति नररूपेण राक्षसाः । ९०३६-२ मनुष्यान्भक्षयिष्यन्ति वित्ततो न शरीरतः ।। ९०३७-१ कलेर्दोषनिधे राजन्नस्ति ह्येको महान्गुणः । ९०३७-२ कीर्तिनादेव कृष्णस्य मुक्तबन्धः परं व्रजेत् ।। ९०३७आ-१ कलौ कराले न सुखं लभेत पक्षद्वयादेव विरोधकाले । ९०३७आ-२ मध्यस्थता प्रत्युत निन्द्यतेऽपि समन्ततो हा स कले प्रभावः ।। ९०३८-१ कलौ कले खले मित्रे पुत्रे दुर्व्यसनान्विते । ९०३८-२ तस्करेषु प्रवृद्धेषु लुब्धे राज्ञि धनेन किं ।। ९०३९-१ कलौ गङ्गा काश्यां त्रिपुरहरपुर्यां भगवती प्रशस्ता देवानामपि भवति सेव्यानुदिवसं । ९०३९-२ इति व्यासो ब्रूते मुनिजनधुरीणो हरिकथा- सुधापानस्वस्थो गलितभवबन्धोऽतुलमतिः ।। ९०४०-१ कलौ जगपत्पतिं विष्णुं सर्वस्रष्टारमीश्वरं । ९०४०-२ नार्चयिष्यन्ति मैत्रेय पाखण्डोपहता जनाः ।। ९०४१-१ कलौ दशसहस्रेषु हरिस्त्यजति मेदिनीं । ९०४१-२ तदर्धं जाह्लवीतोयं तदर्धं ग्रामदेवताः ।। ९०४१आ-१ कलौ युगे कल्मषमानसानां अन्यत्र धर्मे खलु नाधिकारः । ९०४१आ-२ रामेति वर्णद्वयमादरेण सदा जपन्मुक्तिमुपेति जन्तुः ।। ९०४२-१ कल्की कल्कं हरतु जगतः स्फूर्जदूजैस्वितेजा वेदोच्छेदस्फुरितदुरितध्वंसने धूमकेतुः । ९०४२-२ येनोत्क्षिप्य क्षणमसिलतां धूमवत्कल्मषेच्छान् म्लेच्छान्हत्वा दलितकलिनाकारि सत्यावतारः ।। ९०४३-१ कल्पक्षोणिरुहोऽयमित्यनुदिनं भूमीसुरैर्भाव्यसे कामोऽसाविति कामिनीभिरभितश्चित्ते चिरं चिन्त्यसे । ९०४३-२ श्रीनारायण एव केवलमिति प्रेम्णा श्रिया ध्यायसे त्वं कालोऽयमिति प्रतिक्षितिधरैरेकोऽप्यनेकात्मभृत् ।। ९०४४-१ कल्पतरुकामदोग्ध्री- चिन्तामणिधनदशङ्खानां । ९०४४-२ रचितो रजोभरपयस् तेजःश्चासान्तराम्बरैरेषः ।। ९०४५-१ कल्पद्रुमः कल्पितमेव सूते सा कामधुक्कामितमेव दोग्धि । ९०४५-२ चिन्तामणिश्चिन्तितमेव दत्ते सतां हि सङ्गः सकलं प्रसूते ।। ९०४६-१ कल्पद्रुमान्विगतवाञ्छजने सुमेरौ रत्नान्यगाधसलिले सरितामधीशे । ९०४६-२ धात्रा श्रियं निदधता प्रखलेषु नित्यं अत्युज्ज्वलः खलु घटे निहितः प्रदीपः ।। ९०४७-१ कल्पद्रुमाश्च सन्तश्च नार्हन्ति समशीर्षिकां । ९०४७-२ अर्थिनां प्रार्थिताः पूर्वे फलन्त्यन्ये स्वयं यतः ।। ९०४८-१ कल्पद्रुमैः किं कनकाचलस्थैः परोपकारप्रतिलम्भदुःस्थैः । ९०४८-२ वरं करीरो मरुमार्गवर्ती यः पान्थसार्थं कुरुते कृतार्थं ।। ९०४९-१ कल्पद्रुमो न जानाति न ददाति बृहस्पतिः । ९०४९-२ अयं तु जगतीजानिर्जानाति च ददाति च ।। ९०५०-१ कल्पद्रुमोऽपि काले न भवेद्यदि फलप्रदः । ९०५०-२ को विशेषस्तदा तस्य वन्यैरन्यमहीरुहैः ।। ९०५०आ-१ कल्पद्रोरपि कल्पद्रुर्महतोऽपि मणेर्मणिः । ९०५०आ-२ देवानामपि पूज्योऽसि कियत्ते मम पूरणं ।। ९०५१-१ कल्पयति येन वृत्तिं सदसि च सद्भिः प्रशस्यते येन । ९०५१-२ स गुणस्तेन गुणवता विवर्धनीयश्च रक्ष्यश्च ।। ९०५१आ-१ कल्पयेदेकशः पक्ष र्ॐअश्मश्रुकचान्नखान् । ९०५१आ-२ न चात्मदशनाग्रेण स्वपाणिभ्यां च नोत्तमः ।। ९०५२-१ कल्पवृक्षशिखरेषु संप्रति प्रस्फुरद्भिरविकल्पसुन्दरि । ९०५२-२ हारयष्टिगणनामिवांशुभिः कर्तुमुद्यतकुतूहलः शशी ।। ९०५३-१ कल्पस्थायि न जीवितं ऐश्वर्यं नाप्यते च यदभिमतं । ९०५३-२ लोकस्तथाप्यकार्यं कुरुते कार्यं किमुद्दिश्य ।। ९०५४-१ कल्पान्तक्रूरकेलिः क्रतुकदनकरः कुन्दकर्पूरकान्तिः क्रीडन्कैलासकूटे कलितकुमुदिनीकामुकः कान्तकायः । ९०५४-२ कङ्कालक्रीडनोत्कः कलितकलकलः कालकालीकलत्रः कालिन्दीकालकण्ठः कलयतु कुशलं कोऽपि कापालिको नः ।। ९०५५-१ कल्पान्तपवना वान्तु यान्तु चैकत्वमर्णवाः । ९०५५-२ तपन्तु द्वादशादित्या नास्ति निर्मनसः क्षतिः ।। ९०५६-१ कल्पान्तवाससंक्षोभलङ्घिताशेशभूभृतः ९०५६-२ स्थैर्यप्रसादमर्यादास्ता एव हि महोदधेः ।। ९०५७-१ कल्पान्ते क्रोधनस्य त्रिपुरविजयिनः क्रीडया संचरिष्णोः कृत्वापि प्राणिजातैर्निजमुखकुहरातिथ्यमप्राप्ततृप्तेः । ९०५७-२ दिग्भित्तीः प्रेक्ष्य शून्याः प्रलयजलनिधिप्रेक्षितात्मीयमूर्ति- ग्रासव्यासक्तमोघश्रमजनितरुषः पान्तु वो गर्जितानि ।। ९०५८-१ कल्पान्ते शमितत्रिविक्रममहाकङ्कालबद्धस्फुरच्- छेषस्यूतनृसिंहपाणिनखरप्रोतादिकोलामिषः । ९०५८-२ विश्वैकार्णवताविशेषमुदितौ तौ मत्स्यकूर्मावुभौ कर्षन्धीवरतां गतोऽस्यतु सतां मोहं महाभैरवः ।। ९०५८आ-१ कल्प्यते किमिति कर्मणचिन्ता- स्वेदमेदुरमिदं निजचेतः । ९०५८आ-२ पश्यतां नयति पूर्वभवात्तं पुण्यमेव भुवनानि किमन्यत् ।। ९०५९-१ कल्याणं कथयामि किं सहचरि स्वैरेषु शश्वत्पुरा यस्या नाम समीरितं मुररिपोः प्राणेश्वरीति त्वया । ९०५९-२ साहं प्रेमभिदाभयात्प्रियतमं दृष्ट्वापि दूतं प्रभोः सन्दिष्टास्मि न वेति संशयवती पृच्छामि नो किंचन ।। ९०६०-१ कल्याणं नः किमधिकमितो जीवनार्थं यदस्माल् लूत्वा वृक्षानहह दहसि म्रातरङ्गारकार । ९०६०-२ किं त्वेतस्मिन्नशनिपिशुनैरातपैराकुलानां अध्वन्यानामशरणमरुप्रान्तरे कोऽभ्युपायः ।। ९०६१-१ कल्याणं परिकल्प्यतां पिककुले रोहन्तु वाञ्छाप्तयो हंसानामुदयोऽस्तु पूर्णशशिनः स्ताद्भद्रमिन्दीवरे । ९०६१-२ इत्युद्बाष्यवधूगिरः प्रतिपदं संपूरयन्त्यान्तिके कान्तः प्रस्थितिकल्पितोपकरणः सख्या भृशं वारितः ।। ९०६२-१ कल्याणं भगवत्कथाकथनतः काव्यं विधातुः कवेस् तस्यैवाङ्कतया क्वचिद्रचयतः शृङ्गारवीरादिकं । ९०६२-२ को दोषो भविता यदत्र कविताशीलैः समाश्रीयते पन्था व्यासवसुंधराश्रुतिभवग्रन्थादिषु प्रेक्षितः ।। ९०६३-१ कल्याणं भवतां यशः प्रसरतां धर्मः सदा वर्धतां संपत्तिः प्रथतां प्रजा प्रणमतां शत्रुक्षयो जायतां । ९०६३-२ वाक्यं संवदतां वपुः प्रभवतां लक्ष्मीपतिः प्रीयतां आयुस्ते शरदां शतं विजयतां दानाय दीर्घायुषे ।। ९०६४-१ कल्याणं भवतेऽस्तु कोकिलकुलाकल्पाय येन श्रुति- क्रूरक्रोष्टुरुतार्दितं कलरवैर्विश्वं समाश्वासितं । ९०६४-२ अत्यन्ताभ्यसनाभ्युदित्वरबृहन्नादावबोधोल्लस- च्छब्दब्रह्मरसानुभूतिजनितानन्दौघनिष्यन्दिभिः ।। ९०६५-१ कल्याणं वः क्रियासुर्मिलदटनियुगस्थास्नुगीर्वाणभोगि- स्त्रैणव्यत्यस्तकल्पद्रुमनवसुमनोनागहारावलीनि । ९०६५-२ नालीकाश्लिष्टलक्ष्मीकरतलकमलोद्वान्तमाध्वीकधारा- तिम्यत्फालेक्षणानि त्रिपुरहरधनुर्ज्यालताकर्षणानि ।। ९०६६-१ कल्याणं वो विधत्तां करटमदधुनीलोलकल्लोलमाला- खेलद्रोलम्बकोलाहलमुखरितदिक्चक्रवालान्तरालं । ९०६६-२ प्रत्नं वेतण्डरत्नं सततपरिचलत्कर्णतालप्ररोह- द्वातङ्कूराजिहीर्षादरविवृतफणाशृङ्गभूषाभुजंगं ।। ९०६७-१ कल्याणदो भवेद्वीरे ध्रुवकश्चन्द्रशेखरः । ९०६७-२ द्विदिग्वर्णपदं यत्र त्रिपुटे च विधीयते ।। ९०६७-३ द्रुतद्वन्द्वं लघुद्वन्द्वं ताले त्रिपुटसंज्ञके ।। ९०६७आ-१ कल्याणपादपारामं श्रुतगङ्गाहिमाचलं । ९०६७आ-२ ज्ञानाम्भोजरविं देवं वन्दे श्रीज्ञाननन्दनं ।। ९०६८-१ कल्याणभाक्सदा कार्ये सर्वसौभाग्यवर्धिनी । ९०६८-२ या खल्वेतादृशी भार्या सा देवी न तु मानुषी ।। ९०६८आ-१ कल्याणमावहतु नः कुहनावराहो यस्यास्थिसीम्नि निखिलं प्रतिर्ॐअकूपं । ९०६८आ-२ आभाति सप्रणयमुद्वहतो धरित्रीं स्वेदाभिधान इव सात्त्विकहावभेदः ।। ९०६९-१ कल्याणामावहतु वः शिवयोः शरीरं एकं यदीयमसितच्छविकण्ठमूलं । ९०६९-२ वामेतरेऽपि कुरुते सितभासि भागे प्रारब्धशैलतनयापरिणामशङ्कां ।। ९०७०-१ कल्याणवाक्त्वमिव किं पदमत्र कान्तं सद्भूपतेस्त्वमिव कः परितोषकारी । ९०७०-२ कः सर्वदा वृषगतिस्त्वमिवातिमात्रं भूत्याश्रितः कथय पालितसर्वभूतः ।। ९०७१-१ कल्याणस्तु यथाशक्ति करोति सफलं वचः । ९०७१-२ शठः पक्षौ चलयति द्वावप्यर्थोपलिप्सया ।। ९०७२-१ कल्याणहितवान्भूपो गुरूणां दोषगुप्तकः । ९०७२-२ सममतिः सुखे दुःखे समरे चापलायितः ।। ९०७३-१ कुलशीलेषु सम्पन्नो नीतिधर्मेषु पण्डितः । ९०७३-२ तथैव पूज्यते राजा चतुरस्रः प्रकीर्तितः ।। ९०७४-१ कल्याणाङ्गरुचानुरक्तमनसा त्वं येन संप्रार्थ्यते यस्यार्थे सुमुखि त्वया पुनरसुत्यागेऽपि संनह्यते । ९०७४-२ सोऽयं सुन्दरि पञ्चबाणविशिखव्यालीढदोरन्तर- स्वैरोत्पीडितपीवरस्तनतटस्त्वद्दोर्लतापञ्जरे ।। ९०७५-१ कल्याणानां त्वमसि महसां भाजनं विश्वसूर्ते धुर्यां लक्ष्मीमथ मयि भृशं धेहि देव प्रसीद । ९०७५-२ यद्यत्पापं प्रतिजहि जगन्नाथ नम्नस्य तन्मे भद्रं भद्रं वितर भगवन्भूयसे मङ्गलाय ।। ९०७६-१ कल्याणानां निधानं कलिमलमथनं पावनं पावनानां पाथेयं यन्मुमुक्षोः सपदि परपदप्राप्तये प्रस्थितस्य । ९०७६-२ विश्रामस्थानमेकं कविवरवचसां जीवनं सज्जनानां बीजं धर्मद्रुमस्य प्रभवतु भवतां भूतये रामनाम ।। ९०७७-१ कल्याणानि ददातु वो गणपतिर्यस्मिन्नु तुष्टे सति क्षोदीयस्यपि कर्मणि प्रभवितुं ब्रह्मापि जिह्मायते । ९०७७-२ जाते यच्चरणप्रणामसुलभे सौभाग्यभाग्योदये रङ्कस्याङ्कमनङ्कुशा निविशते देवेन्द्रलक्ष्मीरपि ।। ९०७७-१ कल्याणायभवन्तु खण्डपरशोः कोटीरवाटीरुहां वल्लीनां वलयानि वेल्लदुरगश्रेणीनि शोणत्विषां । ९०७७-२ उन्मीलत्कनकारविन्दकलिकाकिञ्जल्कपुञ्जक्षरद्- धूलीधूसरसिद्धसिन्धुलहरीसिन्दूरितेन्दूनि वः ।। ९०७८-१ कल्याणि चन्दनरसैः परिषिच्य गात्रं द्वित्राण्यहानि कथमप्यतिवाहयेथाः । ९०७८-२ अङ्के निधाय भवतीं परिरभ्य दोर्भ्यां नेष्यामि सूर्यकिरणानपि शीतलत्वं ।। ९०७९-१ कल्याणि पाणिपतितानि विना विचारं एतानि मोक्तुमुचितानि न मौक्तिकानि । ९०७९-२ गुञ्जेति संजनयते यदिह भ्रमन्ते हस्तारविन्दनयनोत्पलयोः प्रभैव ।। ९०८०-१ कल्याणी बत गाथेयं लौकिकी प्रतिभाति मे । ९०८०-२ एति जीवन्तमानन्दो नरं वर्षशतादपि ।। ९०८१-१ कल्याणोल्लाससीमा कलयतु कुशलं कालमेघाभिरामा काचित्साकेतधामा भवगहनगतिक्लान्तिहारिप्रणामा । ९०८१-२ सौन्दर्यह्रीणकामा धृतजनकसुतासादरापाङ्गधामा दिक्षु प्रख्यातभूमा दिविषदभिनुता देवता रामनामा ।। ९०८२-१ कल्योत्थानपरा नित्यं गुरुशुश्रूषणे रता । ९०८२-२ सुसंमृष्टगृहा चैव गोशकृत्कृतलेपना ।। ९०८३-१ कल्लोलक्षिप्तपङ्कत्रिपुरहरशिरःस्वःस्रवन्तीमृणालं कर्पूरक्षोदजालं कुसुमशरवधूसीधुभृङ्गारनालं । ९०८३-२ एतद्दुग्धाब्धिबन्धोर्गगनकमलिनीपत्रपानीयबिन्दोर् अन्तस्तोषं न केषां किसलयति जगन्मण्डनं खण्डमिन्दोः ।। ९०८३आ-१ कल्लोलचपला लक्ष्मीः संगमाः स्वप्नसन्निभाः । ९०८३आ-२ वात्याव्यतिकरोत्क्षिप्ततूलतुल्यं च यौवनं ।। ९०८४-१ कल्लोलवेल्लितदृषत्परुषप्रहारै रत्नान्यमूनि मकरालय मावमंस्थाः । ९०८४-२ किं कौस्तुभेन विहितो भवतो न नाम याच्ञाप्रसारितकरः पुरुषोत्तमोऽपि ।। ९०८५-१ कल्लोलसंचलदगाधजलैरलोलैः कल्लोलिनीपरिवृढैः किमपेयतोयैः । ९०८५-२ जीयात्स जर्जरतनुर्गिरिनिर्झरोऽयं यद्विप्रुषापि तृषिता वितृषीभवन्ति ।। ९०८६-१ कल्लोलैः स्थगयन्मुखानि ककुभामभ्रंलिहैरम्भसा क्षारेणापि दिवानिशं जलनिधे गर्जन्न विश्राम्यसि । ९०८६-२ एतत्ते यदि घोरनक्रनिलयं स्वादु व्यधास्याद्विधिः किं कर्तासि तदा न वेद्मि तरलैः स्वैरेव दुश्चेष्टितैः ।। ९०८७-१ कल्लोलैर्विकिरत्वसौ गिरिवरान्वेलाविलासोत्थितैः शब्दैर्वा बधिरीकरोतु ककुभो धत्तां च विस्तीर्णतां । ९०८७-२ पान्थानां रवितापतप्तवपुषां तृष्णातिरेकच्छिदः किं साम्यं प्रतनोः करोतु सरसोऽप्यब्धिः कृताडम्बरः ।। ९०८८-१ कवयः कवयन्तु तैलभुक्ताः सरसा एव परन्तु दाक्षिणात्याः । ९०८८-२ अपि लोचनचञ्चला हरिण्यो मदिराक्ष्या न समाः कटाक्षपातैः ।। ९०८९-१ कवयः कालिदासाद्याः कवयो वयमप्यमी । ९०८९-२ पर्वते परमाणौ च वस्तुत्वमुभयोरपि । ९०९०-१ कवयः किं न पश्यन्ति किं न भक्षन्ति वायसाः । ९०९०-२ प्रमदाः किं न कुर्वन्ति किं न जल्पन्ति मद्यपाः ।। ९०९१-१ कवयः किं न पश्यन्ति किं न भक्षन्ति वायसाः । ९०९१-२ मद्यपाः किं न जल्पन्ति किं न कुर्वन्ति योषितः ।। ९०९२-१ कवयः परितुष्यन्ति नेतरे कविसूक्तिभिः । ९०९२-२ नह्यकूपारवत्कूपा वर्धन्ते विधुकान्तिभिः ।। ९०९३-१ कवलयति न चेतस्तस्य दारिद्र्यदुःखं न च पिशुनजनोक्तिः कर्णकण्डूं करोति । ९०९३-२ वरकविकृतगोष्ठीबन्धगन्धोपभोगे य इह मधु वमन्तीं काव्यचिन्तां करोति ।। ९०९४-१ कवयति पण्डितराजे कवयन्त्यन्येऽपि विद्वांसः । ९०९४-२ नृत्यति पिनाकपाणौ नृत्यन्त्यन्येऽपि भूतवेतालाः ।। ९०९५-१ कवयो वद कुत्र कीदृशाः कठिनं किं विदितं समन्ततः । ९०९५-२ अधुना तव वैरियोषितां हृदि तापः प्रबलो विहाय काः ।। ९०९५आ-१ कवलयसि चन्द्रदीधिती- र्नविरलमश्नासि नूनमङ्गारान् । ९०९५आ-२ अधिकतरमुष्णमनयोः किमिह चकोरावधारयसि ।। ९०९६-१ कवलितमिह नालं कन्दलं चेह दृष्टं इह हि कुमुदकोशे पीतमम्भः सुशीतं । ९०९६-२ इति विरटति रात्रौ पर्यटन्ती तटान्ते सहचरपरिमुक्ता चक्रवाकी वराकी ।। ९०९७-१ कविः करोति काव्यानि पण्डितो वेत्ति तद्रसं । ९०९७-२ कामिनीकुचकाठिन्यं पतिर्जानाति नो पिता ।। ९०९८-१ कविः करोति काव्यानि स्वादु जानाति पण्डितः । ९०९८-२ सुन्दर्या अपि लावण्यं पतिर्जानाति नो पिता ।। ९०९९-१ कविः करोति पद्यानि लालयत्युत्तमो जनः । ९०९९-२ तरुः प्रसूते पुष्पाणि मरुद्वहति सौरभं ।। ९१००-१ कविः पिता पोषयति पालको रसिकः पतिः । ९१००-२ कवितायुवतेर्नूनं सोदरास्तु विवेकिनः ।। ९१०१-१ कविः सूयति काव्यानि हृदा दधति सज्जनाः । ९१०१-२ सूते मुक्ताः पयोराशिर्वहन्ति तरुणीस्तनाः ।। ९१०२-१ कविताकलनेन किं नृपाणां यदि कवयो न लभन्ति पूर्णकामाः । ९१०२-२ नयनेन किमेणलोचनानां यदि वक्रं न विलोकिता युवानः ।। ९१०३-१ कविताकुन्दविकासन- कृतिने विजितजनतानिदाघाय । ९१०३-२ दलितोद्दामाघाय प्रणतिं कलयामि माघाय ।। ९१०४-१ कविता वनिता कस्य न मोदाय सचेतसः । ९१०४-२ रस एव सदा तस्या नरीनर्तीव सर्वतः ।। ९१०५-१ कवित्वं न शृणोत्येव कृपणः कीर्तिवर्जितः । ९१०५-२ नपुंसकः किं कुरुते पुरःस्थितमृगीदृशा ।। ९१०६-१ कवित्वगानप्रियवादसत्या- न्यस्या विधाता व्यधिताधिकण्ठं । ९१०६-२ रेखात्रयन्यासमिषादमीषां वासाय सोऽयं विबभाज सीमाः ।। ९१०७-१ कवित्वप्रोद्गुम्फश्रवणकृतझम्पव्यतिकरं चिरं येषां स्वान्तं समजनि नितान्तं रसवशं । ९१०७-२ अमीषां पीयूषापचितसुरयोषाधरपुटो- ल्लसन्माधुर्ये वा समुदयति किं वा रतिरपि ।। ९१०८-१ कवित्वमारोग्यमतीव मेधा स्त्रीणां प्रियत्वं कनकस्य लाभः । ९१०८-२ सर्वेषु तथ्यं स्वजनेषु पूजा स्वर्गस्थितानां किल चिह्नमेतत् ।। ९१०८आ-१ कवित्वशक्तिर्हि दिवोऽवतीर्णा भूमौ सुधासार इवार्यपुण्यात् । ९१०८आ-२ पुनर्ग्रहीतुं निजवस्तु देवाः समागतास्तत्कवयः समुत्काः ।। ९१०९-१ कवित्वे वादित्वं कनककुसुमे सौरभगुणो धनित्वे दातृत्वं विषमतरुफले स्वादुरसता । ९१०९-२ कुलीने सौजन्यं मृगमदरसे रागरचना प्रभुत्वे विद्वत्त्वं परभृतमुखे मानुषवचः ।। ९१०९आ-१ कविभावकृतं चिह्नं अन्यत्रापि न दुष्यति । ९१०९आ-२ मुखमिष्टार्थसंसिद्धं किं हि न स्यात्कृतात्मनां ।। ९११०-१ कविभिर्नूपसेवासु चित्रालंकारहारिणी । ९११०-२ वाणी वेश्येव लोभेन परोपकरणीकृता ।। ९१११-१ कविमतिरिव बहुलोहा सुघटितचक्रा प्रभातवेलेव । ९१११-२ हरमूर्तिरिव हसन्ती भाति विधूमानलोपेता ।। ९११२-१ कविरनुहरति च्छायां पदमेकं पादमेकमर्धं वा । ९११२-२ सकलप्रबन्धहर्त्रे साहसकर्त्रे नमस्तस्मै ।। ९११३-१ कविरमरः कविरचलः कविरभिनन्दश्च कालिदासश्च । ९११३-२ अन्ये कवयः कपयश्चापलमात्रं पदं दधति ।। ९११४-१ कविरविमहोत्कर्षान्हर्षन्प्रपञ्चय पञ्चषान् स्खलसि रसने किं वा सर्वान्प्रवक्तुमनीश्वरे । ९११४-२ गणयति यदप्येतान्धाता दिनावलिमालया तदपि भगवानेषामन्तं कदापि न विन्दति ।। ९११५-१ कविरहिताः कविलापा जायन्ते कण्ठशोषणायैव । ९११५-२ संमुखगतः कविश्चेथ्भवति कुलपितापि कविकुलपितैव ।। ९११६-१ कविरेव कवेर्वेत्ति काव्यकर्मणि कौशलं । ९११६-२ शेषाहिरेव जानाति भुवो भारस्य निश्चयं ।। ९११६आ-१ कविर्भारद्वाजो जगदवधिजाग्रन्निजयशा रसश्रेणीमर्मव्यवहरणहेवाकरसिकः । ९११६आ-२ यदीयानां वाचां रसिकहृदयोल्लासनविधा- वमन्दानन्दात्मा परिणयति सन्दर्भमहिमा ।। ९११७-१ कविवाक्यामृततीर्थ- स्नानैः पूता भृशं यशोदेहाः । ९११७-२ येषां त एव भूपा जीवन्ति मृता वृथैवान्ये ।। ९११८-१ कविविद्यादुराधर्षो यो राक्षस इवापरः । ९११८-२ दक्षिणस्थो लब्धवर्णो विख्यातः कविराक्षसः ।। ९११९-१ कविषु दधतमुत्कर्षं विस्फुरदनवद्यहृद्यवाग्वर्षं । ९११९-२ इह खलु खलप्रधर्षं श्रीहर्षं न्ॐइ हर्षसंघर्षं ।। ९१२०-१ कविहृदयेष्वनसूया कस्तूरीकर्दमेष्वमालिन्यं । ९१२०-२ अक्षारता पयोधा- ववनीपालेषु पाण्डित्यं ।। ९१२१-१ कवीनां च बुधानां च वदान्यानां च यो गुरुः । ९१२१-२ नानाशास्त्रचणप्रज्ञः शिवनाथः स नम्यते ।। ९१२२-१ कवीनां महतां सूक्तैर्गूढार्थान्तरसूचिभिः । ९१२२-२ विध्यमानश्रुतेर्माभूद्दुर्जनस्य कथं व्यथा ।। ९१२३-१ कवीनां मानसं न्ॐइ तरन्ति प्रतिभाम्भसि । ९१२३-२ यत्र हंसवयांसीव भुवनानि चतुर्दश ।। ९१२४-१ कवीनां संतापो भ्रमणमभितो दुर्गतिरिति त्रयाणांपञ्चत्वं रचयसि न तच्चित्रमधिकं । ९१२४-२ चतुर्णां वेदानां व्यरचि नवता वीर भवता द्विषत्सेनालीनाभयुतमपि लक्षं त्वमकृथाः ।। ९१२५-१ कवीनामगलद्दर्पो नूनं वासवदत्तया । ९१२५-२ शक्त्येव पाण्डुपुत्राणां गतया कर्णगोचरं ।। ९१२६-१ कवीन्दुं न्ॐइ वाल्मीकिं यस्य रामायणीं कथां । ९१२६-२ चन्द्रिकामिव चिन्वन्ति चकोरा इव साधवः ।। ९१२७-१ कवीन्द्राणामासन्प्रथमतरमेवाङ्गणभुवश्चलद्भृङ्गासङ्गाकुलकरिमदामोदमधुराः । ९१२७-२ अमी पश्चात्तेषामुपरि पतिता रुद्रनृपतेः कटाक्षाः क्षीरोदप्रसरदुरुवीचीसहचराः ।। ९१२८-१ कवीश्वराणां वचसां विनोदैर् नन्दन्ति विद्यानिधयो न चान्ये । ९१२८-२ चन्द्रोपला एव करैः सुधांशोर् द्रवन्ति नान्या दृषदः कदाचित् ।। ९१२९-१ कवेरभिप्रायमशब्दगोचरं स्फुरन्तमार्द्रेषु पदेषु केवलं । ९१२९-२ वदद्भिरङ्गैः कृतर्ॐअविक्रियैर् जनस्य तूष्णीं भवतोऽयमञ्जलिः ।। ९१३०-१ कशाभिरिव हैमीभिर्विद्युद्भिरभिताडितं । ९१३०-२ अन्तःस्तनितनिर्घोषं सवेदनमिवाम्बरं ।। ९१३१-१ कश्च प्रत्यक्षमुत्सृज्य संशयस्थमलक्षणं । ९१३१-२ आयतिस्थं चरेद्धर्म क्षत्रबन्धुरनिश्चितं ।। ९१३२-१ कश्चिच्छस्त्रापातमूढोऽपवोढुर् लब्ध्वा भूयश्चेतनामाहवाय । ९१३२-२ व्यावर्तिष्ट क्रोशतः सख्युरुच्चैस् त्यक्तश्चात्मा का च लोकानुवृत्तिः ।। ९१३३-१ कश्चित्कराभ्यामुपगूढनालं आलोलपत्राभिहतद्विरेफं । ९१३३-२ रजोभिरन्तःपरिवेषबन्धि लीलारविन्दं भ्रमयांचकार ।। ९१३४-१ कश्चित्कष्टं किरति करकाजालमेकोऽतिमात्रं गर्जत्येव क्षिपति विषयं वैद्युतं वह्निमन्यः । ९१३४-२ सूते वातं जवनमपरस्तेन जानीहि तावथ्किं व्यादत्से विहग वदनं तत्र तत्राम्बुवाहे ।। ९१३५-१ कश्चित्कस्यचिदेव स्यात्सुहृद्विश्रम्भभाजनं । ९१३५-२ पद्मं विकासयत्यर्कः संकोचयति कैरवं ।। ९१३६-१ कश्चित्कान्ताविरहगुरुणा स्वाधिकारात्प्रमत्तः शापेनास्तंगमितमहिमा वर्षभोग्येण भर्तुः । ९१३६-२ यक्षश्चक्रे जनकतनयास्नानपुण्योदकेषु स्निग्धच्छायातरुषु वसतिं रामगिर्याश्रमेषु ।। ९१३७-१ कश्चित्क्रन्दति कालकर्कशकराकृष्टं विनष्टं हठादुत्कृष्टं तनयं विलोक्य पुरतः पुत्रेति हा हा क्वचित् । ९१३७-२ कश्चिन्नर्तकनर्तकीपरिवृतो नृत्यत्यहो कुत्रचिछ्चित्रं संसृतिपद्धतिः प्रथयति प्रीतिं च कष्टं च नः ।। ९१३८-१ कश्चित्तरति काष्ठेन सुगम्भीरां महानदीं । ९१३८-२ स तारयति तत्काष्ठं स च काष्ठेन तार्यते ।। ९१३९-१ कश्चित्तावत्त्वया दृष्टः श्रुतो वा शङ्कितोऽपि वा । ९१३९-२ क्षितौ वा यदि वा स्वर्गे यस्य मृत्युर्न विद्यते ।। ९१४०-१ कश्चित्पण्यस्त्रीणां विभवोपचितान्यपुरुषयोजनया । ९१४०-२ विदधाति स्माराधन- मधनत्वमुपागतः कामी ।। ९१४१-१ कश्चित्पान्थस्तृषार्तः पथि तपऋतौ गम्यमानोऽन्यपान्थं पप्रच्छानन्दलीनो वद पथिक कुतो जह्नुकन्याप्रवाहः । ९१४१-२ तेनासौ शीघ्रवाचा प्रचलितमनसा विप्रवर्येण चोचे सूच्यग्रे कूपषट्कं तदुपरि नगरी तत्र गङ्गाप्रवाहः ।। ९१४२-१ कश्चित्पुमान्क्षिपति मां प्रति रूक्षवाक्यैः सोऽहं क्षमाभरणमेत्य मुदं प्रयामि । ९१४२-२ शोकं व्रजामि पुनरेवमयं तपस्वी चारित्रतः स्खलितवानिति मन्निमित्तं ।। ९१४३-१ कश्चिदाम्रवणं छित्त्वा पलाशांश्च निपिञ्चति । ९१४३-२ पुष्पं दृष्ट्वा फले गृध्नुः स शोचति फलागमे ।। ९१४४-१ कश्चिदाश्रयसौन्दर्याद्धत्ते शोभामसज्जनः । ९१४४-२ प्रमदालोचनन्यस्तं मलीमसमिवाञ्जनं ।। ९१४५-१ कश्चिद्दैवेन स्ॐइत्रे योद्धुमुत्सहते पुमान् । ९१४५-२ यस्य न ग्रहणं किंचित्कर्मणोऽन्यत्र दृश्यते ।। ९१४६-१ कश्चिद्दैवेन स्ॐइत्रै योद्धुमुत्सहते सह । ९१४६-२ यस्येह विग्रहोपायो न कथंचन विद्यते ।। ९१४७-१ कश्चिद्द्विषत्खड्गहृतोत्तमाङ्गः सद्यो विमानप्रभुतामुपेत्य । ९१४७-२ वामाङ्गसंसक्तसुराङ्गनः स्वं नृत्यत्कबन्धं समरे ददर्श ।। ९१४८-१ कश्चिद्यथाभागमवस्थितेऽपि स्वसंनिवेशाद्व्यतिलङ्घिनीव । ९१४८-२ वज्रांशुगर्बाङ्गुलिरन्ध्रमेकं व्यापारयामास करं किरीटे ।। ९१४९-१ कश्चिद्वाचं रचयितुमलं श्रोतुमेवापरस्तां कल्याणी ते मतिरुभयतो विस्मयं नस्तनोति । ९१४९-२ न ह्येकस्मिन्नतिशयवतां संनिपातो गुणानां एकः सूते कनकमुपलस्तत्परीक्षाक्षमोऽन्यः ।। ९१५०-१ कश्चिन्नवं पल्लवमाददाति कश्चित्प्रसूनानि फलानि कश्चित् । ९१५०-२ परं करालेऽस्य निदाघकाले मूले न दाता सलिलस्य कश्चित् ।। ९१५१-१ कश्चिन्मालासमं मित्रं कश्चिन्मित्रं तुलासमं । ९१५१-२ कश्चिन्मेरुसमं मित्रं कश्चिन्मित्रं महीसमं ।। ९१५२-१ कश्चिन्मूर्च्छामेत्य गाढप्रहारः सिक्तः शीतैः शीकरैर्वारणस्य । ९१५२-२ उच्छश्वास प्रस्थिता तं जिघृक्षुर् व्यर्थाकूता नाकनारी मुमूर्च्छ ।। ९१५३-१ कश्चुम्बति कुलपुरुषो वेश्याधरपल्लवं मनोज्ञमपि । ९१५३-२ चारभटचौरचेटक- नटविटनिष्ठीवनशरावं ।। ९१५४-१ कश्मीरान्गन्तुकामस्य मीरशाहाख्यभूपतेः । ९१५४-२ शाहाबुद्दीनभूमीन्द्रः प्राहिणोदिति लेखकं ।। ९१५५-१ किमेवमविशङ्कितः शिशुकुरङ्ग लोलक्रमं परिक्रमितुमीहसे विरम नैव शून्यं वनं । ९१५५-२ स्थितोऽत्र गजयूथनाथमथनोच्छलच्छोणितच्- छटापटलभासुरोत्कटसटाभरः केसरी ।। ९१५५आ-१ कषायकलुषो जीवो रागरञ्जितमानसः । ९१५५आ-२ चतुर्गतिभवाम्भोधौ भिन्ननौरिव सीदति ।। ९१५५भ्-१ कषायपशुभिर्दुष्टैर्धर्मकामार्थनाश कैः । ९१५५भ्-२ शममन्त्रहतैर्यज्ञं विधेहि विहितं बुधैः ।। ९१५६-१ कषायमुक्तं कथितं चरित्रं कषायवृद्धावुपघातमेति । ९१५६-२ यदा कषायः शममेति पुंसस् तदा चरित्रं पुनरेति पूतं ।। ९१५६आ-१ कषायरागवचनं वीतरागोऽधरस्तव । ९१५६आ-२ विहारः कण्ठदेशश्च दूति प्रव्रजितासि किं ।। ९१५६भ्-१ कषायविजये सौख्यं इन्द्रियाणां च निग्रहे । ९१५६भ्-२ जायते परमोत्कृष्टं आत्मनो भवभेदि यत् ।। ९१५६C-१ कषायविषयार्तानां देहिनां नास्ति निर्वूतिः । ९१५६C-२ तेषां च विरमे सौख्यं जायते परमाद्भुतं ।। ९१५६ढ्-१ कषायविषयाहारत्यागो यत्र विधीयते । ९१५६ढ्-२ उपवासः स विज्ञेयः शेषं लङ्घनकं विदुः ।। ९१५७-१ कषायसङ्गौ सहते न वृत्तं समार्द्रचक्षुर्न दिनं च रेणुं । ९१५७-२ कषायसङ्गौ विधुनन्ति तेन चारित्रवन्तो मुनयः सदापि ।। ९१५७आ-१ कषायान्शत्रुवत्पश्येद्विषयान्विषवत्तथा । ९१५७आ-२ मोहं च परमं व्याधिं एवमूचुर्विचक्षणाः ।। ९१५७भ्-१ कषाया विषया योगाः प्रमादाविरती तथा । ९१५७भ्-२ मिथ्यात्वमार्तरौद्रे चेत्यशुभं प्रति हेतवः ।। ९१५७C-१ कषायास्तन्निहन्तव्यास्तथा तत्सहचारिणः । ९१५७C-२ नोकषायाः शिवद्धारा गलीभूता मुमुक्षुभिः ।। ९१५८-१ कषायैरुपवासैश्च कृतामुल्लाघतां नृणां । ९१५८-२ निजौषधकृतां वैद्यो निवेद्य हरते धनं ।। ९१५९-१ कष्टं कर्मेति दुर्मेधाः कर्तव्याद्विनिवर्तते । ९१५९-२ न साहसमनारभ्य श्रेयः समुपलभ्यते ।। ९१६०-१ कष्टं खलु मूर्खत्वं कष्टं खलु यौवने च दारिद्र्यं । ९१६०-२ कष्टादपि कष्टतरं परगृहवासः प्रवासश्च ।। ९१६१-१ कष्टं च खलु मूर्खत्वं कष्टं च खलु यौवनं । ९१६१-२ कष्टात्कष्टतरं चैव परगेहनिवासनं ।। ९१६२-१ कष्टं जीवति गणको गणिका कथकश्च सेवको वैद्यः । ९१६२-२ दिवसे दिवसे मरणं परजनमनरञ्जनी वृत्तिः ।। ९१६३-१ कष्टं नैव परिस्थिते समुदियात्कार्येषु नो जातुचिथ्संजायेत न चापि तद्व्यतिकराद्बाह्यादकिंचित्करात् । ९१६३-२ कस्माच्चित्खलु भावतोऽन्तरभवात्त्वस्माकमुत्पद्यते प्राणस्यैव विशेषतोऽन्तरशयाद्भावात्समुज्जृम्भते ।। ९१६४-१ कष्टं वने निवसतोऽत्र सदा नरस्य नो केवलं निजतनुप्रभवं भवेच्च । ९१६४-२ दैवं च पित्र्यमखिलं न विभाति कृत्यं तस्माद्गृहे निवसतात्महितं प्रचिन्त्यं ।। ९१६५-१ कष्टं साहसकारिणि तव नयनार्धेन सोऽध्वनि स्पृष्टः । ९१६५-२ उपवीतादपि विदितो न द्विजदेहस्तपस्वी ते ।। ९१६६-१ कष्टं हृदि ज्वलति शोकमयो ममाग्निस् ते चक्षुषी च विरहज्वरजागरुके । ९१६६-२ एतन्मनो भ्रमति विष्वगसूंस्तथापि त्वं पश्यतोहर इव स्मर हर्तुकामः ।। ९१६७-१ कष्टा वृत्तिः पराधीना कष्टो वासो निराश्रयः । ९१६७-२ निर्धनो व्यवसायश्च सर्वकष्टा दरिद्रता ।। ९१६८-१ कष्टा वेधव्यथा कष्टो नित्यं च वहनक्लमः । ९१६८-२ श्रवणानामलंकारः कपोलस्य तु कुण्डलं ।। ९१६९-१ कष्टे नोपार्जितं वित्तं हेलया क्वापि निर्गतं । ९१६९-२ किं कर्ॐइ क्व गच्छामि निर्भाग्योऽहं भुवस्तले ।। ९१७०-१ कष्टो जनः कुलधनैरनुरञ्जनीयस् तन्नो यदुक्तमशिवं न हि तत्क्षमं ते । ९१७०-२ नैसर्गिकी सुरभिणः कुसुमस्य सिद्धा मूर्ध्नि स्थितिर्न चरणैरवताडनानि ।। ९१७०आ-१ कष्टोपार्जितमत्र वित्तम्खिलं द्यूते मया योजितं विद्या कष्टतरं गुरोरधिगता व्यापारिता कुस्तुतौ । ९१७०आ-२ पारम्पर्यसमागता च विनयो वामेक्षणायां कृतः सत्पात्रे किमहं कर्ॐइ विवशः कालेऽद्य नेदीयसि ।। ९१७१-१ कस्तस्य जीवितार्थः सति विभवे कश्च तस्य पुरुषार्थः । ९१७१-२ योऽर्थिनमभिमुखमागतं अनभिमुखः सन्विसर्जयति ।। ९१७२-१ कस्तां निन्दति लुम्पति कः स्मरफलकस्य बर्णकं मुग्धः । ९१७२-२ को भवति रत्नकण्टकं अमृते कस्यारुचिरुदेति ।। ९१७३-१ कस्तावद्बलिकर्णभार्गवमहादानप्रमाणस्तवः कश्चासौ कुरुपाण्डपाण्डुरयशः प्रस्तावनाविस्तरः । ९१७३-२ यावद्वर्षति वीरसिंहतनयो वृष्टीरिमाः काञ्चनीर् धाराः प्रावृषि तावदञ्जनरुचिर्धारा न धाराधरः ।। ९१७४-१ कस्तूरिकां तृणभुजामटवीमृगाणां निक्षिप्य नाभिषु चकार च तान्वधार्हान् । ९१७४-२ मूढो विधिः सकलदुर्जनलोलजिह्वा- मूले स्म निक्षिपति चेत्सकलोपकारः ।। ९१७५-१ कस्तूरिकां हरिण मुञ्च वनोपकण्ठं मा सौरभेण ककुभः सुरभीकुरुष्व । ९१७५-२ आस्तां यशो ननु किरातशराभिघाताथ्त्रातापि हन्त भविता भवतो दुरापः ।। ९१७६-१ कस्तूरिकाचन्दनकुङ्कुमानि सौभाग्यचिह्नानि विलासिनीनां । ९१७६-२ प्रयागमृत्स्नातिलकक्रियैव सौभाग्यचिह्नं विधवाललाटे ।। ९१७७-१ कस्तूरिकातिलकमालि विधाय सायं स्मेरानना सपदि शीलय सौधमौलिं । ९१७७-२ प्रौढिं भजन्तु कुमुदानि मुदामुदारां उल्लासयन्तु परितो हरितो मुखानि ।। ९१७७आ-१ कस्तूरिकादिक्रयविक्रयाङ्गां यदृच्छया यद्विपणिं गतानां । ९१७७आ-२ सौरभ्यमङ्गेषु समग्रलग्नं न हीयते पञ्चषमप्यहानि ।। ९१७८-१ कस्तूरिकामृगाणां अण्डाद्गन्धगुणमखिलमादाय । ९१७८-२ यदि पुनरहं विधिः स्यां खलजिह्वायां निवेशयिष्यामि ।। ९१७९-१ कस्तूरी जायते कस्मात्को हन्ति करिणां शतं । ९१७९-२ किं कुर्यात्कातरो युद्धे मृगात्सिंहः पलायनं ।। ९१८०-१ कस्तूरीति, किमङ्ग, सांपरिमलद्रव्यं किमप्यामरं पेया किं, न हि, कीदृशी, मृगदृशां शृङ्गारलीलास्पदं । ९१८०-२ धार्या कुत्र, कुचस्थलीषु, कुचयोः स्थौल्यं ततो हीयते क्लिष्टः क्लिश्यति पक्वणैश्च बहुशः कस्तूरिकाविक्रयी ।। ९१८१-१ कस्तूरीतिलकं तस्या जनयति शोभां भ्रुवोरन्तः । ९१८१-२ कोदण्डमध्यलग्नं फलमिव पञ्चेषुबाणस्य ।। ९१८२-१ कस्तूरीतिलकं बाले भाले मा कुरु मा कुरु । ९१८२-२ अद्य साम्यं भजामीति जृम्भते शशलाञ्छनः ।। ९१८३-१ कस्तूरीतिलकं बाले भाले मा कुरु मा कुरु । ९१८३-२ कलङ्कशङ्कया राहुर्ग्रसिष्यति तवाननं ।। ९१८४-१ कस्तूरीतिलकं ललाटफलके वक्षःस्थले कौस्तुभं नासाग्रे नवमौक्तिकं करतले वेणुं करे कङ्कणं । ९१८४-२ सर्वाङ्गे हरिचन्दनं च कलयन्कण्ठे च मुक्तावलिं गोपस्त्रीपरिवेष्टतो विजयते गोपालचूडामणिः ।। ९१८५-१ कस्तूरीतिलकं ललाटरचितं नासामणिं निस्तलं वक्त्रं कुञ्चितकेशपाशमनिशं दृष्टिं निसृष्टां पुरः । ९१८५-२ पुंसां मानसमत्स्यबन्धनविधौ धत्सेऽत्र वत्से स्वयं जम्बूवज्जलबिन्दुवज्जलजवज्जम्बालवज्जालवत् ।। ९१८६-१ कस्तूरीतिलकन्ति भालफलके देव्या मुखाम्भोरुहे रोलम्बन्ति तमालबालमुकुलोत्तंसन्ति मौलिं प्रति । ९१८६-२ याः कर्णे विकचोत्पलन्ति कुचयोरङ्के च कालागुरु- स्थासन्ति प्रथयन्तु तास्तव शिवं श्रीकण्ठकण्ठत्विषः ।। ९१८७-१ कस्तूरीयन्ति भाले तदनु नयनयोः कज्जलीयन्ति कर्ण- प्रान्ते नीलोत्पलीयन्त्युरसि मरकतालंकृतीयन्ति देव्याः । ९१८७-२ र्ॐआलीयन्ति नाभेरुपरि हरिमणीमेखलीयन्ति मध्ये कल्याणं कुर्युरेते त्रिजगति पुरजित्कण्ठभासां विलासाः ।। ९१८८-१ कस्तूरीवरपत्रभङ्गनिकरो भ्रष्टो न गण्डस्थले नो लुप्तं सखि चन्दनं स्तनतटे धौतं न नेत्राञ्जनं । ९१८८-२ रागो न स्खलितस्तवाधरपुटे ताम्बूलसंवर्धितः किं रुष्टासि गजेन्द्रमत्तगमने किं वा शिशुस्ते पतिः ।। ९१८९-१ कस्तूरी सितिमानमागतवती शौक्ल्यं गताः कुन्तला नीलं चोलमभूत्सितं धवलिमा जातो मणीनां गणे । ९१८९-२ ध्वान्तं शान्तमभूत्समं नरपते त्वत्कीर्तिचन्द्रोदये त्रैलोक्येङ्प्यभिसारसाहसरसः शान्तः कुरङ्गीदृशां ।। ९१८९आ-१ कस्तूर्या तत्कपोलद्वयभुवि मकरीनिर्मितौ प्रस्तुतायां निर्मित्सूनां स्ववक्षस्यतिपरिचयनात्त्वत्प्रशस्तीरुपांशु । ९१८९आ-२ वीर श्रीसिंहभूप त्वदहितकुभुजां राज्यलक्ष्मीसपत्नी- मानव्याजेन लज्जां सपदि विदधते स्वावरोधे प्रगल्भाः ।। ९१९०-१ कस्ते शशाङ्क मोहः सुधाकरोऽहं न कोऽपि मद्भिन्नः । ९१९०-२ किं ननु पश्यसि निजभा- जयि वनिताया मुखं मूढ ।। ९१९१-१ कस्ते शौर्यमदो योद्धुं त्वय्येकं सप्तिमास्थिते । ९१९१-२ सप्तसप्तिसमारुढा भवन्ति परिपन्थिनः ।। ९१९२-१ कस्त्वं, कृष्णमवेहि मां किमिह ते, मन्मन्दिराशङ्कया युक्तं तन्नवनीतभाजनपुटे न्यस्तः किमर्थं करः । ९१९२-२ कर्तुं तत्र पिपीलिकापनयनं, सुप्ताः किमुद्बोधिता बाला, वत्सगतिं विवेक्तुमिति संजल्पन्हरिः पातु वः ।। ९१९३-१ कस्त्वं, कोऽपि, कुतोऽसि, रत्नवसतेस्तीरादहं नीरधेर्, लब्धं किंचन, गर्जितैर्बधिरता दृग्व्याहतिः सैकतैः । ९१९३-२ मा खेदं कुरु तादृगौर्वदहनज्वालावलीदुःसहं क्षारोदं यदुपास्य जीवसि सखे श्लाघ्यं न तन्मन्यसे ।। ९१९४-१ कस्त्वं कोऽहं कुत आयातः का मे जननी को मे तातः । ९१९४-२ इति परिभावय सर्वमसारं सर्वं त्यक्वा स्वप्नविचारं ।। ९१९५-१ कस्त्वं, तासु यदृच्छया, कितव यास्तिष्ठन्ति गोपाङ्गनाः प्रेमाणं न विदन्ति यास्, तव हरे किं तासु ते कैतवं । ९१९५-२ एषा हन्त हताशया यदभवं त्वय्येकताना परं तेनास्याः प्रणयोऽधुना खलु मम प्राणैः समं यास्यति ।। ९१९६-१ कस्त्वं, पीतांबरोऽहं, किमु वदसि मृषा चांबरं केन पीतं मुग्धे कंसस्य शत्रुः, शिव शिव सालिलं सस्यवैरि क्व दृष्टम् । ९१९६-२ मल्लास्यध्वंसनोऽहं किमिति निजमहो लास्यमध्वंसि चेति व्याहारैर्वल्लवीनां निशि भवतु मुदेऽनुत्तरः श्रीपतिर्वः ।। ९१९७-१ कस्त्वं ब्रह्म, न्नपूर्वः, क्व च तव वसति, र्याखिला ब्रह्मसृष्टिः कस्ते नाथो, ह्यनाथः, क्व च तव जनको, नैव तातं स्मरामि ९१९७-२ किं तेऽभीष्टं ददामि, त्रिपदपरिमिता भूमि, रल्पं किमेतथ्त्रैलोक्यं, भावगर्भं बलिमिदमवदद्वामनो वः स पायात् ।। ९१९८-१ कस्त्वं ब्रह्मन्न्, अपूर्वस्, त्वदनुचरजनो, नास्त्यनाथोऽहमेकः, किं दद्यामीप्सितं ते, त्रिपदविहरणस्थानमेतत्, कियत्ते । ९१९८-२ त्रैलोक्यं तद्द्विजातेर्मम शमनिरतस्येति सम्मूढभावा विष्णोर्वाचः सुरारौ कृतकपटपदन्यासमुग्धाः पुनन्तु ।। ९१९९-१ कस्त्वं भद्र, खलेश्वरोऽहम्, इह किं घोरे वने स्थीयते, शार्दूलादिभिरेव हिंस्रपशुभिः भोज्योऽहमित्याशया । ९१९९-२ कस्मात्कष्टमिदं त्वया व्यवसितं, मद्देहमाम्साशिनः प्रत्युत्पन्ननृमांसभक्षणधियस्ते घ्नन्तु सर्वान्नरान् ।। ९२००-१ कस्त्वं भोः, कथयामि दैवहतकं मां विद्धि शाखोटकं वैराग्यादिव वक्षि, साधु विदितं, कस्मादिदं, कथ्यते । ९२००-२ वामेनात्र वटस्तमध्वगजनः सर्वात्मना सेवते न च्छायापि परोपकारकरणे मार्गस्थितस्यापि मे ।। ९२०१-१ कस्त्वं भोः, कविरस्मि, तत्किमु सखे क्षीणोऽस्य, नाहारतो धिग्देशं गुणिनोऽपि, दुर्मतिरियं देशं न मामेव धिक् । ९२०१-२ पाकार्थी क्षुधितो यदैव विदधे पाकाय दुद्धिं तदा विन्ध्ये नेन्धनमम्बुधौ न सलिलं नान्नं धरित्रीतले ।। ९२०२-१ कस्त्वं भो निशि, केशवः, शिरसिजैः किं नाम गर्वायसे भद्रे शौरिरहं, गुणैः र्पितृगतैः पुत्रस्य किं स्यादिह । ९२०२-२ चक्री चन्द्रमुखि, प्रयच्छसि न मे कुण्डीं घटीं देहिनीं इत्थं गोपवधूहृतोत्तरतया दुःस्थो हरिः पातु वः ।। ९२०३-१ कस्त्वं लोहितलोचनास्यचरणो, हंसः, कुतो मानसाथ्किं तत्रास्ति, सुवर्णपङ्कजवनान्यम्भः सुधासन्निभं । ९२०३-२ रत्नानां निचयाः प्रवालमणयो वैडूर्यरोहाः क्वचिच्, अम्बूका अपि सन्ति, नेति च बकैराकर्ण्य हीहीकृतं ।। ९२०४-१ कस्त्वं वानर, रामराजभवने लेखार्थसंवाहको, यातः कुत्र पुरागतः स हनुमान्निर्दग्धलङ्कापुरः । ९२०४-२ वद्धो राक्षससूनुनेति कपिभिः संताडितस्तर्जितः स व्रीडात्तपराभवो वनमृगः कुत्रेति न ज्ञायते ।। ९२०४आ-१ कस्त्वं, शूली, प्रविश भिषजां वेश्म, वैद्यं न जाने, स्थाणुर्बाले, न वदति तरु-र्नीलकण्ठः प्रमुग्धे । ९२०४आ-२ केकामेकां वद त्वं, पशुपतिरबले, नैव दृष्टे विषाणे इत्येवं शैलकन्याप्रतिवचनजडः पातु वः पार्वतीशः ।। ९२०५-१ कस्त्वं शूली, मृगय भिषजं नीलकण्ठः प्रियेऽहं केकामेकां वद, पशुपति,-र्नैवदृश्ये विषाणे । ९२०५-२ मुग्धें स्थाणुः, स चरति कथं, जीवितेशः शिवाया गच्छाटव्यामिति हतवचाः पातु वश्चन्द्रचूडः ।। ९२०६-१ कस्मात्कस्मिन्समुत्पन्ने सरागं भुवनत्रयं । ९२०६-२ अत्रादौ कथितं श्लोके यो जानाति स पण्डितः ।। ९२०७-१ कस्मात्कोऽहं किमपि च भवान्कोऽयमत्र प्रपञ्चः स्वं स्वं वेद्यं गगनसदृशं पूर्णतत्त्वप्रकाशं । ९२०७-२ आनन्दाख्यं समरसघने बाह्यमन्तर्विहीने निस्त्रैगुण्ये पथि विचरतः को विधिः को निषेधः ।। ९२०८-१ कस्मात्तन्वि तनूनि सम्प्रति समान्यङ्गानि जातानि ते कस्मात्कोकनदप्रभं मुखमिदं जातं हि चन्द्रोपमं । ९२०८-२ एवं पृच्छति वल्लभेऽम्बुजमुखि प्रोष्यस्वभावादिति व्यावृत्याथ तया सगद्गदरवं मुक्तश्च बाष्पोत्करः ।। ९२०९-१ कस्मात्त्वं क्व नु दृश्यते सुखमुखं क्वास्तेऽन्धकारः परं क्व स्त्रीषु स्मरधूमकेतुरुदितेओ दृष्टा युवानः क्व ते । ९२०९-२ गन्ता क्व क्व च पञ्चमः क्व णसकृत्क्वात्संकुरो निद्गतः क्वानन्दैकरसोदयः क्व नु सती कैवाध्वगस्तत्कथा ।। ९२१०-१ कस्मात्त्वं, तातगेहाद्, अपरमभिनवा ब्रूहि का तत्र वार्ता, देव्या देवो जितः, किं वृषडमरुचिताभस्मभोगीन्द्रचन्द्रान् । ९२१०-२ इत्येवं बर्हिनाथे कथयति सहसा भर्तूभिक्षाविभूषा- वैगुण्योद्वेगजन्मा जगदवतु चिरं हारवो भृङ्गरीटेः ।। ९२११-१ कस्मात्त्वं दुर्बलासीति सख्यस्तां परिपृच्छति । ९२११-२ त्वयि संनिहिते तासु दद्यात्कथय सोत्तरं ।। ९२१२-१ कस्मात्त्वं, भवदालयाद्, वद सखे क्षेमं, तवानुग्रहाद्, दृष्टा मे सुभगा, न तेऽस्ति सुभगा दृष्टा भवद्गेहिनी । ९२१२-२ स्वर्भानुं विषमेक्षणं विषधरं काकं वराकी गृहे चन्द्रानङ्गसमीरकोकिलभयाद्व्यग्रा लिखन्ती मुहुः ।। ९२१३-१ कस्मात्त्वं हि विखिद्यसे कतिपयैरेव प्रिये वासरैर् आयाता वयमेहि धेहि पुरतः प्रास्थानिकं मङ्गलं । ९२१३-२ एवं वादिनि वल्लभे दयितया निःश्वस्य पाणौ कृती मङ्गल्यः कलशो विलोचनपयोधाराभिरापूरितः ।। ९२१४-१ कस्मात्पार्वति निष्ठुरासि, सहजः शैलोद्भवानामयं निःस्नेहासि कथं, न भस्मपुरुषः स्नेहं विभर्ति क्वचित् । ९२१४-२ कोपस्ते मयि निष्फलः प्रियतमे, स्थाणौ फलं किं भवेदित्थं निर्वचनीकृतो गिरिजया शंभुश्चिरं पातु वः ।। ९२१५-१ कस्मात्संल्किश्यते विद्वान्व्यर्थयार्थेहयासकृत् । ९२१५-२ कस्यचिन्मायया नूनं लोकोऽयं सुविमोहितः ।। ९२१६-१ कस्मात्सत्यवतीसुतेन मुनिना नोक्तं भविष्यत्कथा- मध्ये रूपमनादिमध्यनिधनस्येहं हरेर्मानुषं । ९२१६-२ इत्थं व्युत्थितविश्वकण्टकचमूनिर्मूलनव्यापृतं संग्रामाम्बरसूर्यमम्बरचरास्त्वां वीक्ष्य संशेरते ।। ९२१७-१ कस्मादद्य न भूषितं वपुरिदं सद्भूषणैः काञ्चनैः कस्मादच्छतराणि नाद्य वसनान्यङ्गीकृतानि त्वया । ९२१७-२ उक्ता सेति मया मनोज्ञ विजने बाला विशालाक्ष मा क्षिप्रं रोदनमेकमेव विदधे प्रत्युत्तरं नो ददौ ।। ९२१८-१ कस्मादिदं नयनमस्तमिताञ्जनश्रि विश्रान्तपत्ररचनौ च कुतः कपोलौ । ९२१८-२ शृङ्गारवारिरुहकाननराजहंसि कस्मात्कृशासि विरसासि मलीमसासि ।। ९२१९-१ कस्मादिन्दुरसौ धिनोति जगतीं पीयूषगर्भैः करैः कस्माद्वा जलधारयैव धरणिं धाराधरः सिञ्चति । ९२१९-२ भ्रामं भ्राममयं च नन्दयति वा कस्मात्त्रिलोकीं रविः साधूनां हि परोपकारकरणे नोपाध्यपेक्षं मनः ।। ९२२०-१ कस्माद्दूति श्वसिषि निभृतं, सत्वरावर्तनेन भ्रष्टो रागः किमधरदले, प्रार्थनाभिस्त्वदर्थं । ९२२०-२ स्रस्ता चेयं किमलकततिस्, तत्पदालुण्ठनेन वासस्तस्य त्वयि वद कथं, प्रत्ययार्थं तवैव ।। ९२२१-१ कस्माद्भग्नाः सुमुखि वलया, मार्गपातान्निशायां किं ते वक्त्रं विगतरचनं, क्षालितं धूलिपूर्णं । ९२२१-२ ओष्ठे रागः किमपि गलित, स्त्वद्व्यथोच्छ्वासवातैस् तद्वासः किं, हृतमिति मया वस्त्रलोभात्किलेति ।। ९२२२-१ कस्माद्भयमिह मरणादन्धादपि को विशिष्यते रागी । ९२२२-२ कः शूरो यो ललना- लोचनबाणैर्न विव्यथितः ।। ९२२३-१ कस्मिञ्छेते मुरारिः क्व न खलु वसतिर्वायसी को निषेधः स्त्रीणां रागस्तु कस्मिन्क्व नु खलु सितिमा शैरिसंबोधनं किं । ९२२३-२ संबुद्धिः काऽहिमांशोर्विधिहरवयसां चापि संबुद्धयः का ब्रूते लुब्धः कथं वा कुरुकुलहननं केन तत्केशवेन ।। ९२२४-१ कस्मान्म्लायसि मालतीव मृदितेत्यालीजने पृच्छति व्यक्तं नोदितमार्तयापि विरहे शालीनया बालया । ९२२४-२ अक्ष्णोर्बाष्पचयं निगृह्य कथमप्यालोकितः केवलं किंचित्कुड्मलकोटिभिन्नशिखरश्चूतद्रुमः प्राङ्गणे ।। ९२२५-१ कस्मिन्कर्मणि सामर्थ्यं अस्य नोत्तपतेतरां । ९२२५-२ अयं साधुचरस्तस्मादञ्जलिर्बध्यतामिह ।। ९२२६-१ कस्मिन्नपि मते सत्ये हताः सर्वमतत्यजः । ९२२६-२ तद्दृष्ट्या व्यर्थतामात्रं अनर्थस्तु न धर्मजः ।। ९२२७-१ कस्मिन्वसन्ति वद मीनगणा विकल्पं किं वापदं वदति किं कुरुते विवस्वान् । ९२२७-२ विद्युल्लतावलयवान्पथिकाङ्गनानां उद्वेजको भवति कः खलु वारिवाहः ।। ९२२८-१ कस्मिन्स्वपिति कंसारिः कावृत्तिरधमा नृणां । ९२२८-२ किं ब्रूते पितरं बालः किं दृष्ट्वा रमते मनः ।। ९२२९-१ कस्मै किं कथनीयं कस्य मनःप्रत्ययो भवति । ९२२९-२ रमयति गोपवधूटी कुञ्जकुटीरे परं ब्रह्म ।। ९२३०-१ कस्मैचित्कपटाय कैटभरिपूरःपीठदीर्घालयां देवि त्वामभिवाद्य कुप्यसि न चेत्तत्किंचिदाचक्ष्महे । ९२३०-२ यत्ते मन्दिरमम्बुजन्म किमिदं विद्यागृहं यच्च ते नीचान्नीचतरोपसर्पणमपामेतत्किमाचार्यकं ।। ९२३०आ-१ कस्मैचित्प्रतिपाद्य विक्रमजितां विप्राय विश्वंभरां अब्धौ वैभवलब्धवासरसिकः क्षेमाय रामोऽस्तु वः । ९२३०आ-२ श्लाघन्ते रणसीम्नि यस्य चरितं कालाग्निकूलंकष- ज्वालोद्गारिकुठारकुक्षिनिहितक्ष्मापालचक्रा न्जनान् ।। ९२३१-१ कस्मैचिद्द्विजबन्धवे कियदपि क्षीरं पुरा नाथते दत्तो येन दयारसैकवपुषा दुग्धोद एवार्णवः । ९२३१-२ श्रीश्रीवल्लभकल्पपादपसुधाचिन्तामणीभिः समं स स्वामी मम दैवतं तदितरो नाम्नापि नाम्नायते ।। ९२३२-१ कस्मै नमः सुरैरपि सुतरां क्रियते दयाप्रधानाय । ९२३२-२ कस्मादुद्विजितव्यं संसारारण्यतः सुधिया ।। ९२३३-१ कस्मै यच्छति सज्जनो बहुधनं सृष्टं क्षगत्केन वा शम्भोर्भानि च को गले युवतिभिर्वेण्यां च का धार्यते । ९२३३-२ गौरीशः कमताडयच्चरणतः का रक्षिता राक्षसैर् आरोहादवरोहतः कलयतामेकं द्वयोरुत्तरं ।। ९२३४-१ कस्मै हन्त फलाय सज्जन गुणग्रामार्जने सज्जसि स्वात्मोपस्करणाय चेन्मम वचः पथ्यं समाकर्णय । ९२३४-२ ये भावा हृदयं हरन्ति नितरां शोभाभरैः संभृतास् तैरेवास्य कलेः कलेवरपुषो दैनंदिनं वर्तनं ।। ९२३५-१ कस्य करान्न स्खलिता नीरनिधिक्लेदपिच्छिला लक्ष्मीः । ९२३५-२ भृगुचरणधूलिपरुषे हृदि परिबद्धा हरेः स्थिरेयमभूत् ।। ९२३६-१ कस्यचिज्जायते जन्तोः पादाघातस्तवाध्वनि । ९२३६-२ पदभङ्गव्यथा शम्भो जृम्भते जम्भवैरिणः ।। ९२३७-१ कस्यचित्किमपि नो हरणीयं मर्मवाक्यमपि नोच्चरणीयं । ९२३७-२ श्रीपतेः पदयुगं स्मरणीयं लीलया भवजलं तरणीयं ।। ९२३८-१ कस्यचित्समदनं मदनीय- प्रेयसीवदनपानपरस्य । ९२३८-२ स्वादितः सकृदिवासव एव प्रत्युत क्षणविदंशपदेऽभूत् ।। ९२३९-१ कस्यचिन्न हि दुर्बुद्धेश्छन्दतो जायते मतिः । ९२३९-२ यादृशं कुरुते कर्म तादृशं फलमश्नुते ।। ९२४०-१ कस्य तृषं न क्षपयसि पिबति न कस्तव पयः प्रविश्यान्तः । ९२४०-२ यदि सन्मार्गसरोवर नक्री न क्रोडमधिवसति ।। ९२४१-१ कस्य दोषः कुले नास्ति व्याधिना को न पीडितः । ९२४१-२ व्यसनं केन न प्राप्तं कस्य सौख्यं निरन्तरं ।। ९२४२-१ कस्य न दयितं वित्तं चित्तं ह्रियते न कस्य वित्तेन । ९२४२-२ किं तु यशोधनलुब्धा वाञ्छन्ति न दुष्कृतैरर्थान् ।। ९२४३-१ कस्य न प्रतिहतं बत चक्षुर् ध्वान्तसन्ततिभिरड्डमराभिः । ९२४३-२ केवलं मनसिजप्रतिहतानां नावधूतमभिसारवधूनां ।। ९२४४-१ कस्य न वाहनयोग्या मुग्धधियस्तुच्छसाधने लग्नाः । ९२४४-२ प्रीततया प्रशमरुचश्चपलासु स्त्रीषु येऽदान्ताः ।। ९२४५-१ कस्य नो कुरुते मुग्धे पिपासाकुलितं मनः । ९२४५-२ अयं ते विद्रुमच्छायो मरुमार्ग इवाधरः ।। ९२४६-१ कस्य मरौ दुरधिगमः कमले कः कथय विरचितावासः । ९२४६-२ कैस्तुष्यति चामुण्डा रिपवस्ते वद कुतो भ्रष्टाः ।। ९२४७-१ कस्य माता कस्य पिता कस्य बन्धुर्महामुने । ९२४७-२ विभ्रमश्च स्मृतिभ्रंशात्तेन मुह्यन्ति जन्तवः ।। ९२४८-१ कस्य माता पिता कस्य कस्य भार्या सुतोऽपि वा । ९२४८-२ जातौ जातौ हि जीवानां भविष्यन्त्यपरेऽपरे ।। ९२४८आ-१ कस्य वक्तव्यता नास्ति सोपायं को न जीवति । ९२४८आ-२ व्यसनं केन न प्राप्तं कस्य सौख्यं निरन्तरं ।। ९२४९-१ कस्य वशे प्राणिगणः सत्यप्रियभाषिणो विनीतस्य । ९२४९-२ क्व स्थातव्यं न्याय्ये पथि दृष्टादृष्टलाभाय ।। ९२४९आ-१ कस्य स्यान्न स्खलितं पूर्णाः सर्वे मनोरथाः कस्य । ९२४९आ-२ कस्येह सुखं नित्यं दैवेन न खण्डितः को वा ।। ९२५०-१ कस्य स्वर्गश्रियो वश्याः कस्य चैन्द्रं पदं भुवि । ९२५०-२ कं देवा बहु मन्यन्ते सङ्ग्रामे मरणादृते ।। ९२५१-१ सङ्ग्रामे मरणं पुण्यं गयायां मरणे तथा । ९२५१-२ गङ्गायां मरणे मोक्षः सङ्ग्रामे मरणं सुखं ।। ९२५२-१ यदि वस्तुं मनः पुंसां स्वर्गस्त्रीभिः समं चिरात् । ९२५२-२ अपरां सुखितां कृत्वा सङ्ग्रामे म्रियतां तदा ।। ९२५३-१ कस्यांचिद्वाचि कैश्चिन्ननु यदि विहितं दूषणं दुर्दुरूढैश्छिन्नं किं नस्तदा स्यात्प्रथितगुणवतां काव्यकोटीश्वराणां । ९२५३-२ वाहाश्चेद्गन्धवाहाधिकविहितजवाः पञ्चषाश्चान्धखंजाः का हानिः शेरशाहक्षितिपकुलमणेरश्वकोटीश्वरस्य ।। ९२५४-१ कस्याख्याय व्यतिकरमिमं मुक्तदुःखो भवेयं को जानीते निभृतमुभयोरावयोः स्नेहसारं । ९२५४-२ जानात्येकं शशधरमुखि प्रेमतत्त्वं मनो मे त्वामेवैतच्चिरमनुगतं तत्प्रिये किं कर्ॐइ ।। ९२५५-१ ... ... ... ... ९२५५-२ कस्यात्यन्तं सुखमुपनतं दुःखमेकान्ततो वा । ९२५५-३ नीचैर्गच्छत्युपरि च दशा चक्रनेमिक्रमेण ।। ९२५६-१ कस्यादेशात्क्षपयति तमः सप्तसप्तिः प्रजानां छायाहेतोः पथि विटपिनामञ्जलिः केन बद्धः । ९२५६-२ अभ्यर्थ्यन्ते नवजलमुचः केन वा वृष्टिहेतोर् जात्यैवैते परहितविधी साधवो बद्धकाङ्क्षाः ।। ९२५७-१ कस्या नाम किमत्र नास्ति विदितं यद्वीक्ष्यमाणोऽप्ययं लोको मूक इवास्ति मां प्रति पुनः सर्वो जनस्तप्यते । ९२५७-२ शक्यं दर्शयितुं न पूगफलवत्कृत्वा द्विधेदं वपुर् यत्सत्यं सखि वीक्षितः खलु मया नूनं चतुर्थ्याः शशी ।। ९२५८-१ कस्यानित्येष्वनित्यस्य स्नेहो भवितुमर्हति । ९२५८-२ येन जन्मसहस्राणि द्रष्टव्यो न पुनः प्रियः ।। ९२५९-१ कस्यानिमेषवितते नयने दिवौको- लोकादृते जगति ते अपि वै गृहीत्वा । ९२५९-२ पिण्डे प्रसारितमुखेन तिमे किमेतद्दृष्टं न बालिश विशद्बडिशं त्वयान्तः ।। ९२६०-१ कस्यापि कोऽपि कुरुते न सुखं दुःखं न दैवमपहाय । ९२६०-२ विदधाति वृथा गर्वं खलोऽहमहितस्य हन्तेति ।। ९२६१-१ कस्यापि कोऽप्यतिशयोऽस्ति स तेन लोके ख्यातिं प्रयाति न हि सर्वविदस्तु सर्वे । ९२६१-२ किं केतकी फलति किं पनसः सुपुष्पः किं नागवल्ल्यपि च पुष्पफलैरुपेता ।। ९२६१आ-१ कस्यापि चाग्रतो नैव प्रकाश्यः स्वगुणः स्वयं । ९२६१आ-२ अतुच्छत्वेन तुच्छोऽपि वाच्यः परगुणः पुनः ।। ९२६२-१ कस्यामोदं कमलं वदनमिदं ते प्रिये न संतनुयात् । ९२६२-२ अवलम्ब्य मित्रमेकं विकसति न यदन्यथा जातु ।। ९२६३-१ कस्याश्चित्सुभग इति श्रुतश्चिरं यस् तं दृष्ट्वाधिगतरतेर्निमीलिताक्ष्याः । ९२६३-२ निस्पन्दं वपुरवलोक्य सौविदल्लाः सन्तेपुर्विधुरधियो निशान्तवध्वाः ।। ९२६४-१ कस्याश्चिन्मुखमनु धौतपत्रलेखं व्यातेने सलिलभरावलम्बिनीभिः । ९२६४-२ किञ्जल्कव्यतिकरपिञ्जरान्तराभिश्चित्रश्रीरलमलकाग्रवल्लरीभिः ।। ९२६५-१ कस्यास्ति नाशो मनसो वितत्या क्व सर्वथा नास्ति भयं विमुक्तौ । ९२६५-२ शल्यं परं किं निजमूर्खतैव के के ह्युपास्या गुरवश्च सन्तः ।। ९२६६-१ कस्येदं भवनं, ममैव, भवती का सुभ्रु, लाटाङ्गना केर्य, मुग्धतरा सखी मम, पतिर्गेहेऽस्ति किं, तेन वा । ९२६६-२ इत्थं पान्थवचो दिनान्तसमये गूढार्थमाकर्ण्य वै मन्दान्दोलितकुण्डलस्तबकया तन्व्यावधूतं शिरः ।। ९२६७-१ कस्येमौ पितरौ मनोभववता तापेन संयौजिताव् अन्योन्यं तनयादिकं जनयतो भूम्यादिभूतात्मभिः । ९२६७-२ इत्थं दुःस्थमतिर्मनोभवरतिर्यो मन्यते नास्तिकः शान्तिस्तस्य कथं भवेद्धनवतो दुष्कर्मंधर्माश्रयात् ।। ९२६८-१ कस्येयं तरुणि प्रपा, पथिक नः, किं पीयतेऽस्यां, पयो धेनूनामथ माहिषं बधिर रे वारः, कथं मङ्गलः । ९२६८-२ स्ॐओ वाथ शनैश्चरो,ऽमृतमिदं, तत्तेऽधरे दृश्यते श्रीमत्पान्थ विलाससुन्दर सखे यद्रोचते तत्पिब ।। ९२६९-१ कस्योदपत्स्यत रुचिर्विरसावसाने स्तोकस्थितावनुचितप्रभवे भवेऽस्मिन् । ९२६९-२ नारायणस्मृतिकथामृतपानगोष्ठी चेतोविनोदनमियं यदि नाम न स्यात् ।। ९२७०-१ कस्योपयोगमात्रेण धनेन रमते भनः । ९२७०-२ पदप्रमाणमाधारं आरूढः को न कम्पते ।। ९२७१-१ कस्राघातैः सुरभिरभितः सत्वरं ताडनीयो गाढाम्रेडं मलयमरुतः शृङ्खलादाम दत्त । ९२७१-२ कारागारे क्षिपत तरसा पञ्चमं रागराजं चन्द्रं चूर्णीकुरुत च शिलापट्टके पिष्टपेषं ।। ९२७२-१ कह्लारस्पर्शगर्भैः शिशिरपरिगमात्कान्तिमद्भिः कराग्रैश्चन्द्रेणालिङ्गितायास्तिमिरनिवसने स्रंसमाने रजन्याः । ९२७२-२ अन्योन्यालोकिनीभिः परिचयजनितप्रेमनिष्यन्दिनीभिर् दूरारूढे प्रमोदे हसितमिव परिस्पष्टमाशावधूभिः ।। ९२७३-१ कांचिद्दिनार्धसमये रविरश्मितप्तां नीलांशुकाञ्चलनिलीनमुखेन्दुम्बिम्बां । ९२७३-२ तां तादृशीं समनुवीक्ष्य कविर्जगाद राहुर्दिवा ग्रसति पर्व विना किलेन्दुं ।। ९२७४-१ कां तपस्वी गतोऽवस्थां इति स्मेराविव स्तनौ । ९२७४-२ वन्दे गौरीघनाश्लेषभवभूतिसिताननौ ।। ९२७५-१ कांश्चिच्चाटुवचःशतैर्निजसुताप्रेमातिरेकै ः परान् अन्यान्वक्ररवाक्रमैर्धनवतः प्रापय्य गेहं निजं । ९२७५-२ प्राग्दत्तग्रहणप्रगल्भकितवव्याजादवष्टभ्य तान् कुट्टिन्यः स्फुटमप्रगल्भचरितानेतान्निहन्तुं क्षमाः ।। ९२७६-१ कांश्चित्कल्पशतं कृतस्थितिचयान्कांश्चिद्युगानां शतं कांश्चिद्वर्षशतं तथा कतिपयान्जन्तून्दिनानां शतं । ९२७६-२ तांस्तान्कर्मभिरात्मनः प्रतिदिनं संक्षीयमाणायुषः कालोऽयं कवलीकरोति सकलान्भ्रातः कुतः कौशलं ।। ९२७७-१ कांश्चित्तुच्छयति प्रपूरयति वा कांश्चिन्नयत्युन्नतिं कांश्चित्पातविधौ करोति च पुनः कांश्चिन्नयत्याकुलान् । ९२७७-२ अन्योन्यं प्रतिपक्षसंहतिमिमां लोकस्थितिं बोधयन्न् एष क्रीडति कूपयन्त्रघटिकान्यायप्रसक्तो विधिः ।। ९२७८-१ कांश्चिदर्थान्नरः प्राज्ञो लघुमूलान्महाफलान् । ९२७८-२ क्षिप्रमारभते कर्तुं न विघ्नयति तादृशान् ।। ९२७९-१ कांसीकृतासीत्खलु मण्डलीन्दोः संसक्तरश्मिप्रकरा स्मरेण । ९२७९-२ तुला च नाराचलता निजैव मिथोनुरागस्य समीकृतौ वां ।। ९२८०-१ कांस्यस्वन इवाभाति यस्मिन्खड्गहते ध्वनिः । ९२८०-२ खङ्गोत्तमं तं वदति गिरिशः शुभवर्धनं ।। ९२८१-१ कां हरिरभरत्सूकररूपः कामरिरहितामिच्छति भूपः । ९२८१-२ केनाकारि च मन्मथजननं केन विराजति तरुणीवदनं ।। ९२८२-१ काकः काञ्चनपञ्जरे विनिहितः पद्माकरे कौशिकः श्राद्धे श्वा विनियोजितो हुतवहे हव्यः पलाण्डुः कृतः । ९२८२-२ सर्वं तेन कृतं किमत्र बहुना मद्यं महाशान्तये येनाज्ञानवता महीयसि पदे नीचः समारोपितः ।। ९२८३-१ काकः कृष्णः पिकः कृष्णः को भेदः पिककाकयोः । ९२८३-२ वसन्तसमये प्राप्ते काकः काकः पिकः पिकः ।। ९२८४-१ काकः कोकिलमुन्नमय्य कुरुते चूते फलास्वादनं भुङ्क्ते राजशुकं निवार्य कुररः क्रीडापरो दाडिमं । ९२८४-२ घूको बर्हिणमास्य शाखिशिखरे शेते सजानिः सुखं हा जातं विपरीतमद्य विपिने श्येने परोक्षं गते ।। ९२८५-१ काकः पक्षबलेन भूपतिगृहे ग्रासं यदि प्राप्तवान् किं वा तस्य महत्त्वमस्य लघुता पञ्चाननस्यागता । ९२८५-२ येनाक्रम्य करीन्द्रगण्डयुगलं निर्भिद्य हेलालवाल् लब्ध्वा ग्रासवरं वराटकधिया मुक्तागणस्त्यज्यते ।। ९२८६-१ काकः पक्षिषु चाण्डालः स्मृतः पशुषु गर्दभः । ९२८६-२ नराणां कोऽपि चाण्डालः स्मृतः सर्वेषु निन्दकः ।। ९२८७-१ काकः पद्मवने धृतिं न लभते हंसश्च कूपोदके क्रोष्टा सिंहगुहान्तरे सुविपुले नीचस्तु भद्रासने । ९२८७-२ कुस्त्री सत्पुरुषं न जातु भजते सा सेव्यते दुर्जनैः या यस्य प्रकृतिर्विधातृविहिता सा तस्य किं वार्यते ।। ९२८८-१ काकः श्वानोऽकुलीनश्च बिडालः सर्प एव च । ९२८८-२ अकुलीना च या नारी तुल्यास्ते परिकीर्तिताः ।। ९२८९-१ काकः स्वभावचपलः परिशुद्धवृत्तिर् लब्ध्वा बलिं स्वजनमाह्वयते परांश्च । ९२८९-२ चर्मास्थिमांसवति हस्तिकलेवरेऽपि श्वा द्वेष्टि हन्ति च परान्कृपणस्वभावः ।। ९२९०-१ काक आह्वयते काकान्याचको न तु याचकान् । ९२९०-२ काकयाचकयोर्मध्ये वरं काको न याचकः ।। ९२९१-१ काककुर्कुटकायस्थाः सजातिपरिपोषकाः । ९२९१-२ सजातिपरिहन्तारः सिंहाः श्वानो द्विजा गजाः ।। ९२९२-१ काकचञ्चुपुटीकृत्य ओष्ठौ प्रोक्तानिलं पिबेत् । ९२९२-२ ॐकारध्वनिनाकृष्य पूरयेद्यावदन्तरं ।। ९२९३-१ काकजङ्घाजटा निद्रां कुरुते मस्तके स्थिता । ९२९३-२ पुष्योद्धृतं शुनः पित्तं अपस्मारघ्नमञ्जनात् ।। ९२९४-१ काकजङ्घारसः कर्णे क्षिप्तो बाधिर्यनाशनः । ९२९४-२ हन्ति कर्णे जटा बद्धा तस्या नेत्रामयं ध्रुवं ।। ९२९५-१ काकतालीययोगेन यदनात्मवति क्षणं । ९२९५-२ करोति प्रणयं लक्ष्मीस्तत्तस्याः स्त्रीत्वचापलं ।। ९२९६-१ काकतालीयवत्प्राप्तं दृष्ट्वापि निधिमग्रतः । ९२९६-२ न स्वयं दैवमादत्ते पुरुषार्थमपेक्षते ।। ९२९७-१ काकतुण्डोक्तिरपरा मल्लिकोक्तिरनोपमा (?) । ९२९७-२ पाटलोक्तिश्च पद्मोक्तिः पद्मिन्युक्तिः स्फुटाः स्मृताः ।। ९२९८-१ काक त्वं फलनम्रविपिनं दैवात्समासादयन् किं कर्णौ बधिरीकरोषि परुषैः क्रेंकारकोलाहलैः । ९२९८-२ मौनं चेदवलम्बसे रतभरप्रक्रान्तपुंस्कोकिल- भ्रान्त्यापि त्वयि सञ्चरन्ति न कथं मुग्धाकटाक्षच्छटाः ।। ९२९९-१ का कथा बाणसंधाने ज्याशब्देनैव दूरतः । ९२९९-२ हुंकारेणेव धनुषः स हि विघ्नान्व्यपोहति ।। ९३००-१ काकमांसं तथोच्छिष्टं स्तोकं तदपि दुर्बलं । ९३००-२ भक्षितेनापि किं तेन येन तृप्तिर्न जायते ।। ९३०१-१ काकमाची तथा कुष्ठं गोतक्रेण च पाचयेत् । ९३०१-२ नाशयेन्मण्डलिक्ष्वेडं अगदोऽयं सुनिश्चितं ।। ९३०२-१ काकमाचीशिफा कर्णे बद्धा रात्रिज्वरापहा । ९३०२-२ पाणिस्थं वृषवृन्दाकं द्यूते वितनुते जयं ।। ९३०३-१ काकवराकमरालमवैषि न जर्जरिताऽर्जुनतार्य कुतः । ९३०३-२ विक्रमवैरिवधूजनलोचन- कज्जलवज्जलमज्जनतः ।। ९३०४-१ काकश्च द्रुमकुट्टश्च मण्डूको नीलमक्षिकः । ९३०४-२ लट्वया सह पञ्चैते गजं जघ्नुरुपायतः ।। ९३०५-१ काकस्य कति वा दन्ता मेषस्याण्डे कियत्पलं । ९३०५-२ गर्दभे कति र्ॐआणि व्यर्थैषातु विचारणा ।। ९३०६-१ काकस्य चञ्चुर्यदि हेमयुक्ता माणिक्ययुक्तौ चरणौ च तस्य । ९३०६-२ एकैकपक्षे गजराजमुक्ता तथापि काको न च राजहंसः ।। ९३०७-१ काकस्य वृष्टिहेतोर् नीडं दिक्षु प्रशस्यते तिसृषु । ९३०७-२ दुर्भिक्षमरणहेतुर् भवति सयाम्येषु कोणेषु ।। ९३०८-१ काकाः किं किं न कुर्वन्ति क्रोङ्कारं यत्र तत्र वा । ९३०८-२ शुक एव परं वक्ति नृपहस्तोपलालितः ।। ९३०९-१ काकाः प्रभुप्रणिहितैः पिकपट्टबद्धेर् माकन्दबृन्दमकरन्दरसं लभन्तां । ९३०९-२ प्राप्ते वसन्तसमये कथमाचरन्ति कर्णामृतानि कलपञ्चमकूजितानि ।। ९३१०-१ काकानां कोकिलानां च सीमाभेदः कथं भवेत् । ९३१०-२ यदि विश्वसृजा साक्षं न कृता कर्णशष्कुली ।। ९३११-१ काकानां प्रीतियोगं चिरसहवसतिं कोकिलापेक्षसे चेथ्तर्हि त्वं तद्वदेव श्रवणपुटपटून्कुत्सितान्कूज शब्दान् । ९३११-२ अभ्यासस्तत्र नो चेत्तव गलदमृता गीरियं गुप्यतां वा तामाकर्ण्य स्वजातेरननुगुणगुणं त्वाममी सन्त्यजेयुः ।। ९३१२-१ का कान्ता कालियारातेः पुनरर्थे किमव्ययं । ९३१२-२ किं वन्द्यं सर्वदेवानां फलेषु किमु सुन्दरं ।। ९३१३-१ का का प्रिया प्रियतमं परिरभ्य दोर्भ्यां अभ्यागतेऽपि मिहिरे न जहाति निद्रां । ९३१३-२ जागर्तु सज्जयतु चोलमितीव काकाः काकालिरालिरिव गूढगिरश्चकार ।। ९३१४-१ का काबला निधुवनश्रमपीडिताङ्गी निद्रां गता दयितबाहुलतानुबद्धा । ९३१४-२ सा सा तु यातु भवनं मिहिरोद्गमोऽयं सम्केतवाक्यमिति काकचया वदन्ति ।। ९३१४आ-१ का कामधेनुरिह कश्चिन्तामणिरपि च कल्पशाखी कः । ९३१४आ-२ सर्वाण्यमूनि भुवने पर्यायवचांसि पुण्यस्य ।। ९३१५-१ काका मूर्ध्नि सुखं वसन्ति शतशः शाखासु शाखामृगा घूकाः कोटरगह्वरेषु मशलैर्दंशैश्च सान्द्रं दलं । ९३१५-२ आधारः कियतामसि स्थिरतरं शुद्धं च लब्धं यशः पान्था नोपसरन्ति चेत्क्षतमितः किं वृक्षराजस्य ते ।। ९३१६-१ का काली का मधुरा का शीतलवाहिनी गङ्गा । ९३१६-२ कं संजघान कृष्णः कं बलवन्तं न बाधते शीतं ।। ९३१७-१ काकाल्लौल्यं यमात्क्रौर्यं स्थपतेर्दृढघातितां । ९३१७-२ एकैकाक्षरमादाय कायस्थः केन निर्मितः ।। ९३१७आ-१ काका वृका घुकबकाश्च भेकाः प्रणम्य युष्मानिदमेव याचे । ९३१७आ-२ कोलाहलं मा कुरुत क्षमध्वं पुंस्कोकिलः कूजति मञ्जुरावं ।। ९३१८-१ काकिन्याः पत्रमूलं सहचरसहितं केतकीनां च कन्दं छायाशुष्कं च भृङ्गं त्रिफलरसयुतं तैलमध्ये निधाय । ९३१८-२ लौहे पात्रे प्रणीतं धरणितलगतं मासमात्रस्थितं तथ्केशाः काशप्रकाशा अलिकुलसदृशाः सम्भवन्त्यस्य लेपात् ।। ९३१९-१ काकुं करोषि गृहकोणकरीषपुञ्ज- गूढाङ्ग किं ननु वृथा कितव प्रयाहि । ९३१९-२ कुत्राद्य जीर्णतरणिभ्रमनातिभीत- गोपाङ्गनागणविडम्बनचातुरी ते ।। ९३२०-१ काकुत्स्थस्य दशाननो न कृतवान्दारापहारं यदि क्वाम्भोधिः क्व च सेतुबन्धघटना क्वोत्तीर्य लङ्काजयः । ९३२०-२ पार्थस्यापि पराभवं यदि रिपुर्नादात्क्व तादृक्तपो नीयन्ते रिपुभिः समुन्नतिपदं प्रायः परं मानिनः ।। ९३२१-१ काकुत्स्थस्य प्रतापाग्निर्दीप्तपिङ्गैर्वलीमुखैः । ९३२१-२ निर्वाणो राक्षसेन्द्रस्य मन्ये नीलैर्निशाचरैः ।। ९३२२-१ काकुत्स्थेन शिरांसि यानि शतशश्छिन्नानि मायानिधेः पौलस्त्यस्य विमानसीमनि तथा भ्रान्तानि नाकौकसां । ९३२२-२ तान्येवास्य धनुःश्रमप्रशमनं कुर्वन्ति सीतापतेः क्रीडाचामरडम्बरानुकृतिभिर्लोलायमानै ः कचैः ।। ९३२३-१ का कृता विष्णुना कीदृग्योषितां कः प्रशस्यते । ९३२३-२ असेव्यः कीदृशः स्वामी को निहन्ता निशातमः ।। ९३२४-१ काके कर्णपुटीकठोरनिनदे पीयूषधारारस- स्यन्दोदञ्चितचारुपञ्चमरुते साधारणे मय्यपि । ९३२४-२ वन्यां वृत्तिमयं व्यधादिति मुधा वत्स व्यथां मा कृथाः क्व कैवं न कृतं जनेषु निकृतं दुर्मेधसा वेधसा ।। ९३२५-१ काके कार्ष्ण्यमलौकिकं धवलिमा हंसे निसर्गस्थितो गांभीर्ये महदन्तरं वचसि यो भेदः स किं कथ्यते । ९३२५-२ एतावत्सु विशेषणेष्वपि सखे यत्रेदमालोक्यते के काकाः खलु के च हंसशिशवो देशाय तस्मै नमः ।। ९३२६-१ काके शौचं द्यूतकारेषु सत्यं सर्पे क्षान्तिः स्त्रीषु कामोपशान्तिः । ९३२६-२ क्लीबे धैर्यं मद्यपे तत्त्वचिन्ता राजा मित्रं केन दृष्टं श्रुतं वा ।। ९३२७-१ काकैः सह विवृद्धस्य कोकिलस्य कला गिरः । ९३२७-२ खलसङ्गेऽपि नैष्ठुर्यं कल्याणप्रकृतेः कुतः ।। ९३२७आ-१ काकैः सार्द्धं वसन्हंसः क्षोभते चावसीदति । ९३२७आ-२ गतः क्ॐअल एवाऽसो जिह्मो दुष्टो न काकवत् ।। ९३२८-१ काकैरिमांश्चित्रबर्हान्मयूरान् पराजैष्ठाः पाण्डवान्धार्तराष्ट्रैः । ९३२८-२ हित्वा सिंहान्क्रोष्टुकान्गूहमानः प्राप्ते काले शोचिता त्वं नरेन्द्र ।। ९३२९-१ काकैर्निष्कुषितं श्वभिः कबलितं वीचीभिरान्दोलितं स्रोतोभिश्चलितं तटान्तमलिनं ग्ॐआयुभिर्लोडितं । ९३२९-२ दिव्यस्त्रीकरचारुचामरमरुत्संवीज्यमानः कदा द्रक्ष्येऽहं परमेश्वरि त्रिपथगे भागीरथि स्वं वपुः ।। ९३३०-१ काकोदुम्बरिकायां वल्मीको दृश्यते शिरा तस्मिन् । ९३३०-२ पुरुषत्रये सपादे पश्चिमदिक्स्था न सा वहति ।। ९३३१-१ काकोलः कलकण्ठिका कुवलयं कादम्बिनी कर्दमः कंसारिः कबरी कृपाणलतिका कस्तूरिका कज्जलं । ९३३१-२ कालिन्दी कषपट्टिका करिघटा कामारिकण्ठस्थली यस्यैते करदा भवन्ति सखि तद्वन्दे विनिद्रं तमः ।। ९३३२-१ का खलेन सह स्पर्धा सज्जनस्याभिमानिनः । ९३३२-२ भाषणं भीषणं साधु दूषणं यस्य भूषणं ।। ९३३३-१ का गणना विषयवशे पुंसि वराके वराङ्गना स्पृहया । ९३३३-२ व्याजेन वीक्षमाणा ध्यानधियां स्पृशति सज्ज्ञानं ।। ९३३४-१ काङ्क्षितेनाप्यलब्धेन भोगार्हे नवयौवने । ९३३४-२ जराजीर्णशरीरस्य भारेणेव धनेन किं ।। ९३३५-१ काचं मणिं काञ्चनमेकसूत्रे मुग्धा निबध्नन्ति किमत्र चित्रं । ९३३५-२ विचारवान्पणिनिरेकसूत्रे श्वानं युवानं मघवानमाह ।। ९३३६-१ काचः काञ्चनसंसर्गाद्धत्ते मारकतीं द्युतिं । ९३३६-२ अश्मापि याति देवत्वं महद्भिः सुप्रतिष्ठितः ।। ९३३७-१ काचः काञ्चनसंसर्गाद्धत्ते मारकतीं द्युतिं । ९३३७-२ तथा सत्संनिधानेन मूर्खो याति प्रवीणतां ।। ९३३७आ-१ काचकामलदोषेण पश्येन्नेत्रे विपर्ययं । ९३३७आ-२ अभ्याख्यानं वदेज्जिह्वा तत्र रागक उच्यते ।। ९३३८-१ का चक्रे हरिणा, धने कृपणधीः कीदृग्, भुजंगेऽस्ति किं, कीदृक्, कुम्भसमुद्भवस्य जठरं, कीदृग्यियासुर्वधूः । ९३३८-२ श्लोकः कीदृगभीप्सितः सुकृतिनां, कीदृङ्नभो निर्मलं, क्षोणीमाह्वय सर्वगं किमुदितं रात्रौ सरः कीदृशं ।। ९३३९-१ काचाः काञ्चनभूषिताः कति न वा पुष्णन्ति रत्नश्रियं मौलौ वा कति नोद्वहन्त्यपधियस्तानेव रत्नभ्रमात् । ९३३९-२ अक्ष्णां ये पुनरुन्मृजन्ति तिमिरं यैर्नाम रत्नाकरः सिन्धुस्ते पृथगेव हन्त मणयस्तेष्वप्यभिज्ञाः पृथक् ।। ९३४०-१ काचित्कराभ्यां कुसुमानि नीत्वा दधार शंभोः पदयोः समीपे । ९३४०-२ विवक्षया मन्मथदुष्प्रवृत्तेः समुत्सृजन्ती विशिखानिवाग्रे ।। ९३४१-१ काचित्कीर्णा रजोभिर्दिवमनुविदधे भिन्नवक्रेन्दुलक्ष्मीर् अश्रीकाः काश्चिदन्तर्दिश इव दधिरे दाहमुद्भ्रान्तसत्त्वाः । ९३४१-२ म्रेमुर्वात्या इवान्याः प्रतिपदमपरा भूमिवत्कम्पमापुः प्रस्थाने पार्थिवानामशिवमिति पुरोभावि नार्यः शशंसुः ।। ९३४२-१ काचित्कृता कृतिरिति त्वयि सार्पितेति कापि प्रमोदकणिका मम नान्तरङ्गे । ९३४२-२ मौढ्यं मदीयमिह यद्विदितं ममैव किं त्वम्ब विश्वसिमि दीनशरण्यतां ते ।। ९३४३-१ काचित्तृषार्ता वनिता निदाघे गङ्गां समभ्येत्य सुधासवर्णां । ९३४३-२ आदाय तद्वारि करद्वयेन विलोकयन्ती न पपौ किमेतत् ।। ९३४३-५ (करकिसलयकान्तिकान्त्या शोणितशङ्कयेति ।) ९३४४-१ काचित्पदैरस्खलितैः सखेलं वान्तीषु शुद्धान्तकरेणुकासु । ९३४४-२ राजाङ्गनानामकरोदवज्ञां श्रोणीभरे च स्तनगौरवे च ।। ९३४५-१ काचित्पुरा विरहिणी परिवृद्धिहेतोर् यस्यै दिदेश सलिलं नवमालिकायै । ९३४५-२ सा पुष्पितैव जलमश्रुवशाद्वियोगे तस्यै प्रदाय कथमप्यनृणी बभूव ।। ९३४६-१ काचित्स्वर्णलता तदूर्ध्वममलश्चन्द्रस्तदभ्यन्तरे पद्मे तन्निकटं तिलस्य कुसुमं तत्सन्निधौ पल्लवे । ९३४६-२ हेम्नः किंचिदधस्तयोश्च कलशौ कान्तौ जगन्मोहनौ स्वस्त्येतत्प्रकरोतु वस्त्रिजगतां किं ब्रह्मकृष्णादिभिः ।। ९३४७-१ काचिद्बलिना क्रान्ता काचिन्न जहाति कामिनं रुचिरं । ९३४७-२ अन्या पानकगोष्ठ्यां नयति दिनं प्रीतकैः सार्धं ।। ९३४८-१ काचिद्बालकवन्महीतलगता मूलच्छिदाकारणं द्रव्येणार्जनपुष्पितापि विफली काचिच्च जातिप्रभा । ९३४८-२ काचिच्छ्रीः कदलीव भोगसुभगा सत्पुण्यबीजच्युता सर्वाङ्गे सुभगा रसाललतिकावत्पुण्यबीजाङ्किता ।। ९३४९-१ काचिद्बाला रमणवसतिं प्रेषयन्ती करण्डं दासीहस्तात्सभयमलिखद्व्यालमस्योपरिष्टात् । ९३४९-२ गौरीकान्तं पवनतनयं चम्पकं चात्र भावं पृच्छत्यार्यो निपुणतिलको मल्लिनाथः कवीन्द्रः ।। ९३५०-१ काचिद्विभूषयति दर्पणसक्तहस्ता बालातपेषु वनिता वदनारविन्दं । ९३५०-२ दन्तच्छदं प्रियतमेन निपीतसारं दन्ताग्रभिन्नं अवकृष्य निरीक्षते च ।। ९३५१-१ काचिद्वियोगानलतप्तगात्री प्राणान्समाधारयितुं लिलेख । ९३५१-२ बाह्वोर्भुजङ्गं हृदि राहुबिम्बं नाभौ च कर्पूरमयं महेशं ।। ९३५२-१ काचिद्विलोलनयना रमणे स्वकीये दूरं गते सति मनोभवबाणखिन्ना । ९३५२-२ त्यक्तं शरीरमचिरान्मलयाद्रिवायुं सौरभ्यशालिनमहो पिबति स्म चित्रं ।। ९३५३-१ काचिद्विहृत्य किल कन्तुककेलिरङ्गाद्भूरेणुरूषिततनुर्निरगान्मृगाक्षी । ९३५३-२ उत्फुल्लपङ्कजवने सुचिरं चरित्वा किञ्जल्करेणुपरिधूसरितेव लक्ष्मीः ।। ९३५४-१ का चिन्ता मम जीवने यदि हरिर्विश्वंभरो गीयते नो चेदर्भकजीवनाय जननीस्तन्यं कथं निर्ममे । ९३५४-२ इत्यालोच्य मुहुर्मुहुर्यदुपते लक्ष्मीपते केवलं त्वत्पादाम्बुजसेवनेन सततं कालो मया नीयते ।। ९३५५-१ काचिन्नितम्बार्पितवामहस्ता दोर्लेखया कुञ्चितया नताङ्गी । ९३५५-२ क्षमापतौ मार्गणमोक्षदक्षं अकल्पयच्चापमिव स्मरस्य ।। ९३५६-१ काचिन्निदेशाज्जरतीजनानां कुलोचितं किंचिदिहालपन्ती । ९३५६-२ कुञ्जद्रुमालेखनमाचरन्ती संज्ञापितालीभिरभूत्सलज्जा ।। ९३५७-१ काचिन्निवारितबहिर्गमना जनन्या द्रष्टुं हरं भवनजालकमाससाद । ९३५७-२ तस्या विलोचनमदृश्यत दाशयन्त्र- यत्रोपरुद्धशफरोपमितं क्षणेन ।। ९३५८-१ काचिन्मृगाक्षी प्रियविप्रयोगे गन्तुं निशापारमपारयन्ती । ९३५८-२ उद्गातुमादाय करेण वीणां एणाङ्कमालोक्य शनैरहासीत् ।। ९३५९-१ काचे मणिर्मणौ काचो येषां बुद्धिः प्रवर्तते । ९३५९-२ न तेषां संनिधौ भृत्यो नाममात्रोऽपि तिष्ठति ।। ९३६०-१ काचो मणिर्मणिः काचो येषां तेऽन्ये हि देहिनः । ९३६०-२ सन्ति ते सुधियो येषां काचः काचो मणिर्मणिः ।। ९३६०आ-१ काञ्चनाङ्गि कमनीयकलापौ कञ्चुलीकवचितौ लिकुचौ ते । ९३६०आ-२ पाणिना ननु वहामि मुहूर्तं देहि मेऽधरमणिं तव दास्यं ।। ९३६१-१ काञ्चिकेन समालोड्य भक्षयेत्प्रातरन्वहं । ९३६१-२ षण्मासयोगतो हन्ति पलितं वलिभिः सह । ९३६१-३ दुग्धान्नभोजनासक्तश्चिरंजीवी भवेन्नरः ।। ९३६२-१ काञ्चीं काञ्ची न धत्ते कलयति न दृशा केरली केलितल्पं सिन्दूरं दूर एव क्षिपति करतलन्यस्तमान्ध्री पुरन्ध्री । ९३६२-२ सौराष्ट्री मार्ष्टि भूयः सपदि नयनयो रक्तयो रक्तिमानं कार्णाटी कर्णिकायां मलिनयति मनो मानसिंहप्रयाणे ।। ९३६२आ-१ काञ्चीकलक्वणितक्ॐअलनाभिकान्ति पारावतध्वनितचित्रितकण्ठपालिं । ९३६२आ-२ उद्भ्रान्तलोचनचकोरमनङ्गरङ्गं आशास्महे कमपि वारविलासवत्याः ।। ९३६३-१ काञ्ची कांचिदियं चकार जघनन्यस्ता गतेर्मन्दतां गाढं बद्धमिदं च कञ्चुकमदादुच्छ्रूनतां वक्षसः । ९३६३-२ नेत्रप्रान्तमथाकुलं कलयति श्रोत्रावतंसद्वयं तत्कोऽयं बत मत्प्रसाधनविधौ सख्यैषमस्त्वत्क्रमः ।। ९३६४-१ कान्चीगुणग्रथितकाञ्चनचेलदृश्य- चण्डातपांशुकविभापरभागशोभि । ९३६४-२ पर्यङ्कमण्डलपरिष्करणं पुरारेर् ध्यायामि ते निखिलमम्ब नितम्बबिभ्बं ।। ९३६५-१ काञ्चीगुणैः काञ्चनरत्नचित्रैर् नो भूषयन्ति प्रमदा नितम्बं । ९३६५-२ न नूपुरैहंसरुतं भजद्भिः पादाम्बुजान्यम्बुजकान्तिभाञ्जि ।। ९३६६-१ काञ्चीगुणैर्विरचिता जघनेषु लक्ष्मीर् लब्धा स्थितिः स्तनतटेषु च रत्नहारैः । ९३६६-२ नो भूषिता वयमितीव नितम्बिनीनां कार्श्य निरर्गलमधार्यत मध्यभागैः ।। ९३६७-१ काञ्चीदामकबन्धनं सललिता कर्णोत्पलैस्ताडना हेलालिङ्नविघ्नमाहितरुषा मौनेन निर्भर्त्सनं । ९३६७-२ किं पूर्वोचितमेतदत्र सहसा विस्मृत्य मन्योर्भरान्- मय्युत्कण्ठमनस्यदर्शनपथं यातास्यहो कोपने ।। ९३६८-१ काञ्चीदाम दृढं विधाय कवरीमाबध्य गाढं गुणैर् वक्षोजादपसार्य हारमसकृद्व्याधूय कर्णोत्पलं । ९३६८-२ दूरोत्सारितकङ्कणा विधुमुखी सोत्प्रासहासं हठाथ्कण्ठे कस्य करोति हन्त दयिताश्लेषाय दोर्बन्धनं ।। ९३६९-१ काञ्चीदाम निवेशयन्वितनुते वासः श्लथं सुभ्रुवो हारं वक्षसि योजयन्करतलं धत्ते कुचाम्भोरुहे । ९३६९-२ जल्पंश्चाटुवचोऽधरं धयति यत्प्रेयान्कुतो विस्मयः पांसुं चक्षुषि विक्षिपन्यदि धनं गृह्णासि पाटच्चरः ।। ९३६९आ-१ काञ्चीसीमनि कापि काञ्चनमयी निश्रेणिका राजते तामासाद्य रणोत्सवेन महता केनापि धीर त्वया । ९३६९आ-२ सद्यः कण्टकशालिना करयुगेनाक्रम्य शैलद्वयं तस्योपान्तनिवासिनश्च शशिनः स्फीता सुधा लप्स्यते ।। ९३७०-१ काञ्च्या गाढतरावबद्धवसनप्रान्ता किमर्थं पुनर् मुग्धाक्षी स्वपितीति तत्परिजनं स्वैरं प्रिये पृच्छति । ९३७०-२ मातः सुप्तिं अपीह लुम्पति ममेत्यारोपितक्रोधया पर्यस्य स्वपनच्छलेन शयने दत्तोऽवकाशस्तया ।। ९३७१-१ काठिन्यं कुचयोः स्रष्टुं वाञ्छन्त्यः पादपद्मयोः । ९३७१-२ निन्दन्ति च विधातारं त्वद्घाटीष्वरियोषितः ।। ९३७२-१ काठिन्यं कुचकुम्भयोर्नयनयोश्चाञ्चल्यमेतद्द्वयं भो ब्रह्मन्भवता कथं न पदयोरस्माकमासादितं । ९३७२-२ इत्थं श्रीनरसिंह ते त्रिभुवनाधीशस्य घाटीभिया कान्तारेषु मिथः पलायनपरा जल्पन्ति वैरिस्त्रियः ।। ९३७३-१ काठिन्यं गिरिषु सदा मृदुता सलिले ध्रुवा प्रभा सूर्ये । ९३७३-२ वैरमसज्जनहृदये सज्जनहृदये पुनः क्षान्तिः ।। ९३७४-१ काठिन्यमङ्गैर्निखिलैर्निरस्तं स्तनौ कृशाङ्ग्याः शरणं जगाम । ९३७४-२ अधः पतिष्याव इतीव भीत्या न शक्नुतस्तावपि हातुमेतत् ।। ९३७५-१ काणः कुब्जोऽथ खञ्जः श्रुतिबलविकलो वामनः पङ्गुरन्धः षण्डोऽपि च्छिन्ननासः परिजनरहितो दुर्भगो रोगदेही । ९३७५-२ दुष्पुत्रो दुष्कलत्रः स्वजनपरिजनैर्निन्दिनो हीनमानः सत्यं यज्जायते तत्स्वकृतमिदमहो चेष्टते जीवलोके ।। ९३७६-१ काणाः कमलपत्राक्षाः कदर्याः कल्पशाखिनः । ९३७६-२ कातरा विक्रमादित्याः कविदृग्गोचरं गताः ।। ९३७७-१ काणाः कुब्जाश्च षण्डाश्च तथा वृद्धाश्च पङ्गवः । ९३७७-२ एते चान्तःपुरे नित्यं नियोक्तव्याः क्षमाभृता ।। ९३७८-१ काणाः खञ्जाश्च कुब्जाश्च अतिविद्धाश्च पङ्गुलाः । ९३७८-२ एतेष्वन्तः पुररक्षायां नियोज्याः पार्थिवेन तु ।। ९३७८आ-१ काणाश्छटाश्च रंडाश्च तथा वृद्धाश्च पङ्गवः । ९३७८आ-२ एते चान्तःपुरे नित्यं नियोक्तव्याः क्षमाभृता ।। ९३७८भ्-१ काणो निमग्नविषमोन्नतदृष्टिरेकः शक्तो विरागजनने जननातुराणां । ९३७८भ्-२ यो नैव कस्यचिदुपैति मनःप्रियत्वं आलेख्यकर्म लिखितोऽपि किमु स्वरूपः ।। ९३७९-१ कातरताकेकरित- स्मरलज्जारोषमसृणमधुराक्षी । ९३७९-२ योक्तुं न मोक्तुमथवा वलतेऽसावर्थलब्धरतिः ।। ९३८०-१ कातर्यं केवला नीतिः शौर्यं श्वापदचेष्टितं । ९३८०-२ अतः सिद्धिं समेताभ्यां उभाभ्यामन्वियेष सः ।। ९३८१-१ कातर्यं तु न कार्मणं न न परं दम्भो न किं योषितां यच्चित्ता तनुचापलं मधुविधुद्बेषस्तनुत्वं तनोः । ९३८१-२ अस्माकं सखि पश्य संप्रति तनू र्ॐआपि वक्रायते सद्यः प्रोषित नाथयाभिनवया पान्थस्त्रियो हासिताः ।। ९३८२-१ कातर्यं दुर्विनीतत्वं कार्पण्यमविवेकता । ९३८२-२ सर्वं मार्जन्ति कवयः शालीनां मुष्टिकिंकराः ।। ९३८३-१ का तव काग्ता कस्ते पुत्रः संसारोऽयमतीव विचित्रः । ९३८३-२ कस्य त्वं वा कुत आयातस् तत्त्वं चिन्तय तदिदं भ्रातः ।। ९३८४-१ का तारैर्मम गर्जितैरुपरता धाराम्बुभिः का हता का मोहं गमिता वियोगविधुरा का वा कदम्बानिलैः । ९३८४-२ नीता का च विलोलतां मदकलैः केकारबैर्बर्हिणां इत्थं पान्थगृहेषु पश्यति घनो विद्युत्प्रदीपैरिव ।। ९३८५-१ कात्यायनीकुसुमकामनया किमर्थं कान्तारकुक्षिकुहरं कुतुकाद्गतासि । ९३८५-२ पश्य स्तनस्तबकयोस्तव कण्टकाङ्कं गोपः सुकण्ठि बत पश्यति जातकोपः ।। ९३८६-१ कात्र श्रीः श्रोणिबिम्बे स्रवदुदरपुरावस्तिखद्वारवाच्ये लक्ष्मीः का कामिनीनां कुचकलशयुगे मांसपिण्डस्वरूपे । ९३८६-२ का कान्तिर्नेत्रयुग्मे जलकलुषजुषि श्लेष्मरक्तादिपूर्णे का शोभावर्तगर्ते निगदत यदहो मोहिनस्ताः स्तुवन्ति ।। ९३८६आ-१ का त्वं कामिनि जाह्नवी, किमिह ते, भर्ता हरो नन्वसाव् अम्भस्त्वं किल वेत्सि मन्मथकलां, जानात्ययं ते पतिः । ९३८६आ-२ स्वामिन्सत्यमिदं, नहि प्रियतमे सत्यः कुतः कामिनां इत्येवं हरजाह्नवीगिरिसुतासंजल्पितं पातु वः ।। ९३८७-१ का त्वं, कुन्तलमल्लकीर्तिर्, अहह क्वासि स्थिता, न क्वचिथ्सख्यस्तास्तव कुत्र कुत्र वद वाग्लक्ष्मीस्तथा कान्तयः । ९३८७-२ वाग्याता चतुराननस्य वदनं लक्ष्मीर्मुरारेरुरः कान्तिर्मण्डलमैन्दवं मम पुनर्नाद्यापि विश्रामभूः ।। ९३८८-१ का त्वं पद्मपलाशाक्षि पीतकौशेयवासिनि । ९३८८-२ द्रुमस्य शाखामालम्ब्य तिष्ठसि त्वमनिन्दते ।। ९३८९-१ का त्वं पुत्रि, नरेन्द्र लुब्धकवधूर्, हस्ते किमेतत्, पलं क्षामं किं, सहजं ब्रवीमि नृपते यद्यादराच्छ्रूयते । ९३८९-२ गायन्ति त्वदरिप्रियाश्रुतटिनीतीरेषु सिद्धाङ्गना गीतान्धा न तृणं चरन्ति हरिणास्तेनामिषं दुर्बलं ।। ९३९०-१ का त्वं, माधवदूतिका, वदसि किं, मानं जहीहि प्रिये धूर्तः सोऽन्यमना, मनागपि सखि त्वय्यादरं नोज्झति । ९३९०-२ इत्यन्योन्यकथारसैः प्रमुदितां राधां सखीवेषवान् नीत्वा कुञ्जगृहं प्रकाशिततनुः स्मेरो हरिः पातु वः ।। ९३९१-१ का त्वं, मुक्ति, रुपागतास्मि भवती कस्मादकस्मादिह श्रीकृष्णस्मरणेन देव भवतो दासीपदं प्रापिता । ९३९१-२ दूरे तिष्ठ मनागनागसि कथं कुर्यादनार्यं मयि त्वद्गन्धान्निजनामचन्दनरसालेपस्य लोपो भवेत् ।। ९३९२-१ का त्वं शुभे कस्य परिग्रहो वा किं वा मदभ्यागमकारणं ते । ९३९२-२ आचक्ष्व मत्वा वशिनां रघूणां मनः परस्त्रीविमुखप्रवृत्ति ।। ९३९३-१ कादम्बिनी कम्बलिका कदम्ब- केदारकान्ताकुचकुट्टिमं च । ९३९३-२ कस्तूरिका केतकपुष्पगम्धः केकारवः प्रावृषि हर्षमूलं ।। ९३९४-१ कादम्बिनी किमियमालि कदम्बमूले किं वा तमालतरुरेव किमन्धकारः । ९३९४-२ जानासि नैव सखि गोपकुलाङ्गनानां कौलव्रतव्रततिभङ्गकरः करीन्द्रः ।। ९३९४आ-१ का दीयतां तव रघूद्वह सम्यगाशीर् निष्कण्टकानि विहितानि जगन्ति येन । ९३९४आ-२ आशास्महे ननु तथापि सह स्ववीरैर् भूकाश्यपोपमसुतद्वितया वधूः स्यात् ।। ९३९५-१ का दुर्दशा कुपितनिर्दयचित्रगुप्त- वित्रासितस्य जगतो यदि देवि न स्याः । ९३९५-२ त्वं कर्मबन्धनविमोचनधर्मराज- लेखाधिकारपरिशोधनजातपत्री ।। ९३९६-१ का द्यौः, किं बलसद्म, का वसुमती, स्यात्सर्वमेतद्यदि प्रत्यक्षं न भवेत्कदाचिदपि किं ते सर्वसन्दर्शिनः । ९३९६-२ भ्राम्यन्तः प्रलपन्तु नाम विदितं मण्डूक सम्यक्त्वया मुक्त्वेमं परमं कुकूपमितरत्किं नाम संभाव्यते ।। ९३९७-१ कानने सरिदुद्देशे गिरीणामपि कन्दरे । ९३९७-२ पश्यन्त्यन्तकसंकाशं त्वामेकं रिपवः पुरः ।। ९३९८-१ का नाम बुद्धिहीनस्य विधेरविदग्धता । ९३९८आ-२ कूष्माण्डानां न यश्चक्रे तैलमूर्णां च दन्तिनाम् ९३९९-१ कानि स्थानानि दग्धान्यतिशयगहनाः सन्ति के वा प्रदेशाः किं वा शेषं वनस्य स्थितमिति पवनासङ्गविस्पष्टतेजाः । ९३९९-२ चण्डज्वालावलीढस्फुटिततरुलताग्रन्थिमुक्ताट्टहासो दावाग्निः शुष्कवृक्षे शिखरिणि गहनेऽधिष्ठितः पश्यतीव ।। ९४००-१ कानीनस्तु पितामहः समभवत्पित्रादयो गोलकास् तत्पुत्राश्च युधिष्ठिरप्रभृतयः कुण्डा ह्यमी पाण्डवाः । ९४००-२ पञ्चानां द्रुपदात्मजा सहचरी युद्धे हता बान्धवा श्रीकृष्णेन कुलं कलङ्कनिचितं नीतं जगद्वन्दितं ।। ९४०१-१ कानीनस्य मुनेः स्वबान्धववधूवैधव्यविध्वंसिनो नप्तारः खलु गोलकस्य तनयाः कुण्डाः स्वयं पाण्डवाः । ९४०१-२ तेऽमी पञ्च समानयोनिरतयस्तेषां गुणोत्कीर्तनादक्षय्यं सुकृतं भवेदविकलं, धर्मस्य सूक्ष्मा गतिः ।। ९४०१आ-१ कान्तं कन्दर्पपुष्पं स्तनतटशशिनं रागवृक्षप्रवालं शय्यायुद्धाभिघातं सुरतरथरणश्रान्तधुर्यप्रत्ॐअद् । ९४०१आ-२ उन्मेषं विम्रमाणां करजपदमयं गुह्यसम्भोगचिह्नं रागाक्रान्ता वहन्तां जघननिपतितं कर्कशाः स्त्रीकिशोर्यः ।। ९४०२-१ कान्तं खलगिरा काव्यं लभते भूयसीं रुचं । ९४०२-२ स्पृष्टं च दंष्ट्त्रया हृद्यं यथा हेमविभूषणं ।। ९४०३-१ कान्तं निरीक्ष्य वलयाङ्कितकण्ठदेशं मुक्तास्तया परभिया परुषा न वाचः । ९४०३-२ दूतीमुखे मृगदृशा स्खलदम्बुपूरा दूरात्परं निदधिरे नयनान्तपाताः ।। ९४०३आ-१ कान्तं रूपं यौवनं चारुलीलं दानं दाक्षिप्यं वाक्च सामोपपन्ना । ९४०३आ-२ यं प्राप्यैते सद्गुणाः भान्ति सर्वे लोके कामिन्यः का न तस्य प्रसाद्याः ।। ९४०४-१ कान्तं वक्ति कपोतिकाकुलतया नाथान्तकालोऽधुना व्याधोऽधो धृतचापसज्जितशरः श्वेनः परिभ्रामति । ९४०४-२ इत्थं सत्यहिना स दष्ट इषुणा श्येनोऽपि तेनाहतस् तूर्णं तौ तु यमालयं प्रति गतौ दैवी विचित्रा गतिः ।। ९४०५-१ कान्तं विचिन्त्य सुलभेतरसंप्रयोगां श्रुत्वा विदर्भपतिमानमितं बलैश्च । ९४०५-२ धाराभिरातप इवाभिहतं सरोजं दुःखायते च हृदयं सुखमश्नुते च ।। ९४०६-१ कान्तं विना नदीतीरं मदमालोक्य केकिनी । ९४०६-२ अत्र क्रियापदं गुप्तं यो जानाति स पण्डितः ।। ९४०७-१ कान्तं वीक्ष्य विपक्षपक्ष्मलदृशः पादाम्बुजालक्तकैर् आलिप्ताननमानतीकृतमुखी चित्रार्पितेवाभवत् । ९४०७-२ रूक्षं नोक्तवती न वा कृतवती निःश्वासकोष्णे दृशौ प्रातर्मङ्गलमङ्गना करतलादादर्शमादर्शयत् ।। ९४०८-१ कान्तः कटाक्षपातेन भ्रामयन्नयनद्वयं । ९४०८-२ सुगन्धिमारुतो तात शृङ्गाररससेवितः ।। ९४०९-१ कान्तः करं स्पृशति जल्पति चाटुवाचं आलोकते मुखमपाकुरुते दुकूलं । ९४०९-२ इत्येव केवलमनङ्ग विलासभीता स्वप्नेऽपि पश्यति नवोढसरोरुहाक्षी ।। ९४१०-१ कान्तः कुचादेककरेण वेणीं एणीदृशः कर्षति कौतुकेन । ९४१०-२ अन्याङ्गनासङ्गमशुद्धिहेतोः श्यामां भुजङ्गीमिव हेमकुम्भात् ।। ९४११-१ कान्तः कृतान्तचरितः कुटिला तदम्बा वज्रोपमानि वचनानि च दुर्जनानां । ९४११-२ प्रत्यङ्गमन्तरतनोः प्रहरन्ति बाणाः प्राणाः पुनः सखि बहिर्न खलु प्रयान्ति ।। ९४१२-१ कान्तः पदेन हत इति सरलामपराध्य किं प्रसादयथ । ९४१२-२ सोऽप्येवमेव सुलभः पदप्रहारः प्रसादः किं ।। ९४१३-१ कान्तः पुत्रि हठाद्गतश्चरणयोर्न त्वं निपत्य स्थिता बद्धो मेखलयानया रतिरहः सख्या न वा फूत्कृतं । ९४१३-२ का लज्जा मुषितासि किं प्रकटितैरेभिर्विलक्षस्मितैर् आः पापे विरहानलस्य न शिखा जानासि मर्मच्छिदः ।। ९४१४-१ कान्तदूत्य इव कुङ्कुमताम्राः सायमण्डलमभित्वरयन्त्यः । ९४१४-२ सादरं ददृशिरे वनिताभिः सौधजालपतिता रविभासः ।। ९४१५-१ कान्तप्रकर्षं दशनच्छदेन सन्ध्याघने बद्धपदं हरन्त्याः । ९४१५-२ तस्या गृहोद्यानसरोगतस्य हस्तस्य एवाम्बुरुहस्य रागः ।। ९४१६-१ कान्तर्मूर्ध्नि दधती विधित्सया तन्मणेः श्रवणपूरमुत्पलं । ९४१६-२ रन्तुमर्चनमिवाचरत्पुरः सा स्ववल्लभतनो मनोभुवः ।। ९४१७-१ कान्तया कान्तसंयोगे किमकारि नवोढया । ९४१७-२ अत्रापि चोत्तरं वक्तुं अवधिर्ब्रह्मणो वयः ।। ९४१८-१ कान्तयानुगतः कोऽयं पीनस्कन्धो मदोद्धतः । ९४१८-२ मृगाणां पृष्ठतो याति शम्बरो रूढयौवनः ।। ९४१९-१ कान्तया सपदि कोऽप्युपगूढः प्रौढपाणिरपनेतुमियेष । ९४१९-२ संहतस्तनतिरस्कृतदृष्टिर् भ्रष्टमेव न दुकूलमपश्यत् ।। ९४२०-१ कान्तवेश्म बहु संदिशतीभिर् यातमेव रतये रमणीभिः । ९४२०-२ मन्मथेन परिलुप्तमतीनां प्रायशः स्खलितमप्युपकारि ।। ९४२१-१ कान्तसंगमपराजितमन्यौ वारुणीरसनशान्तविवादे । ९४२१-२ मानिनीजन उपाहितसंधौ संदधे धनुषि नेषुमनङ्गः ।। ९४२२-१ कान्तस्ते कमलाभिरामनयने कल्पे हि देशान्तरं गन्तेति श्रुतमद्य लोकवचनात्तथ्यं किमेतद्वचः । ९४२२-२ पृष्टा सेति मया दयाधननिधे प्रोवाच दीनानना यत्तद्वक्तुमपि क्षमा न रसना मे जायते साम्प्रतं ।। ९४२३-१ कान्तां कामपि कामयत्यनुदिनं ध्यानापदेशादयं येनामुं मुनयोऽप्यनादिनिधनं ध्यायन्ति धौतस्पृहाः । ९४२३-२ इत्यङ्कात्स्वकरे हृते गिरिजया पादे च पद्मासनाद्विश्वं पातु पुरन्ध्रिनद्धवपुषः शम्भोः समाधिव्ययः ।। ९४२४-१ कान्तां क्वापि विलम्बिनीं कलरुतैराहूय भूयस्ततो दिग्भागानवलोक्य रङ्गवसुधामुत्सृज्य पद्भ्यां ततः । ९४२४-२ एष स्फारमृदङ्गनादमधुरैरम्भ्ॐउचामारवैर् बर्हश्रेणिकृतातपत्ररचनो हृष्टः शिखी नृत्यति ।। ९४२५-१ कान्तां दृष्ट्वा चरणयुगलक्षालनाय प्रवृत्तां अस्मिन्राष्ट्रे श्रियमिति वचः पापठीति प्रयत्नात् । ९४२५-२ देवस्य त्वेति च पुनरसौ वीटिकायाः प्रदाने जामाता ते जडमतिरयं छान्दसः किं कर्ॐइ ।। ९४२६-१ कान्तां हित्वा विरहविधुरारम्भखेदालसाङ्गीं मामुल्लङ्घ्य व्रजतु पथिकः कोऽपि यद्यस्ति शक्तिः । ९४२६-२ इत्याशोकी जगति सकले वल्लरी चोरिकेव प्राप्तारम्मे कुसुमसमये कामदेवेन दत्ता ।। ९४२७-१ कान्ताः किं न शशाङ्ककान्तिधवलाः सौधालयाः कस्यचिथ्काञ्चीदामविराजितोरुजघना सेव्या न किं कामिनी । ९४२७-२ किं वा श्रोत्ररसायनं सुखकरं श्रव्यं न गीतादिकं विश्वं किन्तु विलोक्य मारुतचलं सन्तस्तपः कुर्वते ।। ९४२७आ-१ कान्ताकटाक्षवपुषे नमः कुसुमधन्वने । ९४२७आ-२ जायते येन सच्छायो विरसोऽपि भवद्रुमः ।। ९४२८-१ कान्ताकटाक्षविशिखा न खनन्ति यस्य चित्तं न निर्दहति कोपकृशानुतापः । ९४२८-२ कर्षन्ति भूरिविषयाश्च न लोभपाशा लोकत्रयं जयति कृत्स्नमिदं स धीरः ।। ९४२९-१ कान्ता कर्षणलोलकेरलवधूधम्मिल्लमल्लीरजश्- चौराश्चोडनितम्बिनीस्तनतटे निष्पन्दतामागताः । ९४२९-२ रेवाशीकरधारिणोऽन्ध्रमुरलस्त्रीमानमुद्राभि दो वाता वान्ति नवीनकोकिलवघूहूंकारवाचालिताः ।। ९४३०-१ कान्ताकेलिं कलयतु तरुः कोऽपि कश्चित्प्रभूणां अत्यानन्दं जनयतु फलैः कोऽपि लोकान्धिनोतु । ९४३०-२ धन्यं मन्ये मलयजमहो यः प्रभूतोपतापं संसारस्य द्रुतमपनयत्यात्मदेहव्ययेन ।। ९४३१-१ कान्ताकेलिमयोपि भूतकरुणाशान्तोऽप्यसौ संयमी क्रीडारूढसमाधिभङ्गविकटभ्रूभङ्गभीमाननः । ९४३१-२ दृष्ट्वाकृष्टशरासनं यदकरोत्क्रुद्धः पिनाकी स्मरं त्वामप्यद्य दृशा तदेव कुरुते क्रोधादयं कौशिकः ।। ९४३२-१ कान्ता चन्द्रोदयो वीणापञ्चमध्वनिरित्यमी । ९४३२-२ ये नन्दयन्ति सुखितान्दुःखितान्व्यथयन्ति ते ।। ९४३३-१ कान्ताजनं सुरतखेदनिमीलिताक्षं संवाहितुं समुपयानिव मन्दमन्दं । ९४३३-२ हर्म्येषु माल्यमदिरापरिभोगगन्धान् आविश्चकार रजनीपरिवृत्तिवायुः ।। ९४३४-१ कान्ताजनेन रहसि प्रसभं गृहीत- केशे रते स्मरसहासवतोषितेन । ९४३४-२ प्रेम्णा मनस्सु रजनीष्वपि हैमनीषु के शेरते स्म रसहासवतोषितेन ।। ९४३५-१ कान्ता ददाति मदनं मदनः संतापमसममनुपशयं । ९४३५-२ संतापो मरणमहो तथापि शरणं नृणां सैव ।। ९४३५आ-१ कान्ताधरसुधास्वादाद्यूनं यज्जायते सुखं । ९४३५आ-२ बिन्दुः पार्श्वे तदध्यात्मशास्त्रास्वादसुखोदधेः ।। ९४३६-१ कान्ताधरासवनिपानमुपास्य धीमान् पीयूषपानकृतये न रुचिं प्रयाति । ९४३६-२ तत्रास्ति चेन्मधुरिमा बत कोऽपि सत्यं किं नाम तात तृषिटाः क्षुधिताः पुनः स्युः ।। ९४३७-१ कान्तानवाधररसामृततृष्णयेव बिम्बं पपात शशिनो मधुभाजने यत् । ९४३७-२ निःशेषिते मधुनि लज्जितचित्तवृत्ति तत्तन्मुखाब्जजितकान्तितया विनष्टं ।। ९४३८-१ कान्तानां कुवलयमप्यपास्तमक्ष्णोः शोभाभिर्न मुखरुचाहमेकमेव । ९४३८-२ संहर्षादलिविरुतैरितीव गायंल् लोलोर्मौ पयसि महोत्पलं ननर्त ।। ९४३९-१ कान्तानां कृतपुलकः स्तनाङ्गरागे वक्त्रेषु च्युततिलकेषु मौक्तिकाम्भः । ९४३९-२ संपेदे श्रमसलिलोद्गमो विभूषां रम्याणां विकृतिरपि श्रियं तनोति ।। ९४४०-१ कान्तानां वदनेन्दुकान्तिमधुना धत्ते सुधादीधितिः खेलत्खञ्जनपङ्क्तयो मृगदृशां तन्वन्ति नेत्रश्रियं । ९४४०-२ पद्मानि श्वसितस्य सौरभमभिद्रुह्यन्ति वामभ्रुवां अभ्यस्यन्ति च राजहंसवनिताः पीनस्तनीनां गतिं ।। ९४४१-१ कान्तानुरागचतुरोऽसि मनोहरोऽसि नाथोऽसि किं च नवयौवनभूषितोऽसि । ९४४१-२ इत्थं निगद्य सुदृशा वदने प्रियस्य निश्वस्य बाष्पलुलिता निहिता दृगन्ताः ।। ९४४१आ-१ कान्तानेत्रार्धपाता वदनरुचिकराः सस्मिता भ्रूविलासाः साकारा वाक्यलेशाः सहतलनिनदा दृष्टनष्टाश्च हासाः । ९४४१आ-२ नाभीकक्षस्तनानां विवरणमसकृत्स्पर्शनं मेखलानां श्वासायासाश्च दीर्घां मदनशरहतां कामिनीं सूचयन्ति ।। ९४४१भ्-१ कान्तान्यर्धनिरीक्षितानि मधुरा हासोपदंशाः कथाः पीनश्रोणिनिरुद्धशेषमतुलस्पर्शं तदर्धांसनं । ९४४१भ्-२ स्नेहव्यक्तिकरान्करव्यतिकरांस्तांस्तांश्च रम्यान्गुणान् वेश्याभ्यः प्रणयादृतेऽपि लभते ज्ञातोपचारो जनः ।। ९४४१C-१ कान्ताप्रीतिपरानुजो विनयवान्हृन्नन्दनो नन्दनो भाग्यं स्वर्ललनोपभोग्यममला लक्ष्मीः सुखं निस्तुषं । ९४४१C-२ पूजा राजकुले यशोऽतिविशदं गोष्ठी समं कोविदैर् दानेऽतिव्यसनं रतिर्जिनमते स्यात्कस्यचित्पुण्यतः ।। ९४४२-१ कान्तामुखं सुरतकेलिविमर्दखेद- संजातघर्मकणविच्छुरितं रतान्ते । ९४४२-२ आपाण्डुरं तरलतारनिमीलिताक्षं संस्मृत्य हे हृदय किं शतधा न यासि ।। ९४४३-१ कान्तामुखद्युतिजुषामपि चोद्गतानां शोभां परां कुरवकद्रुममञ्जरीणां । ९४४३-२ दृष्ट्वा प्रिये सहृदयस्य भवेन्न कस्य कन्दर्पबाणपतनव्यथितं हि चेतः ।। ९४४४-१ कान्तामुखास्वादपराङ्मुखा यथ्पान्थाः शशाङ्कस्य करैर्विमृष्टाः । ९४४४-२ सुदुःसहं तापमिमे प्रयान्ति मन्ये ततौ नैव सुधेतरत्र ।। ९४४५-१ कान्तायाः करजैः कपोलफलके पत्रावली कल्पिता केलिद्यूतपणीकृतो विहरता पीतः स बिम्बाधरः । ९४४५-२ स्वेदार्द्रीकृतचन्दनस्तनतटी सानन्दमालिङ्गिता निर्विष्टा विषयाः शिवात्ममहसि न्यस्तं मनः संप्रति ।। ९४४६-१ कान्ताया विकसद्विलासहसितस्वच्छांशवश्चामरं संसक्तावभिषेकहेमकलशौ यच्चन्दनाङ्कौ स्तनौ । ९४४६-२ यत्कार्तस्वरकान्ति चारु जघनं सिंहासनं भूभुजां साम्राज्यं तदिदं जयाजयमयः शेषस्तु चिन्तामयः ।। ९४४७-१ कान्तारं न यथेतरो ज्वलयितुं दक्षो दवाग्निं विना दावाग्निं न यथा परः शमयितुं शक्तो विनाम्भोधरं । ९४४७-२ निष्णातः पवनं विना निरसितुं नान्यो यथाम्भोधरं कर्मौघं सुकृतं विना किमपरं हन्तुं समर्थं तथा ।। ९४४८-१ कान्तारं परितो ज्वलत्यतिबले दावानले दैवतो ग्ॐआयोर्गहनां गुहां परिपतन्दर्पोद्धुरः केसरी । ९४४८-२ यद्व्यापादयति स्म तं न कृपया तेनैष तस्मिन्वने सिंहानामभयप्रदोऽहमधुनेत्युत्पुच्छमुद्धावति ।। ९४४९-१ कान्तारः समराख्यश्च वैकुण्ठो वाञ्छितस्तथा । ९४४९-२ विशालश्च तथा नन्दः षोढाः निःसारुको भवेत् ।। ९४५०-१ कान्तारपादपानां यथा फलं मानुषैरननुभोग्यं । ९४५०-२ एवमनार्येष्वर्थाः मनसाऽप्यार्यैरननुभोग्याः ।। ९४५१-१ कान्तारभूमिरुहमौलिनिवासशीलाः प्रायः पलायनपरा जनवीक्षणेन । ९४५१-२ कूजन्ति तेऽपि हि शुकाः खलु रामनाम सङ्गः स्वभावपरिवर्तविधौ निदानं ।। ९४५२-१ कान्तारवनदुर्गेषु कृच्छ्रास्वापत्सु संभ्रमे । ९४५२-२ उद्यतेषु च शस्त्रेषु नास्ति सत्त्ववतां भयं ।। ९४५३-१ कान्ता रुचिं मुनिजनस्तरुणोऽवियोगी कामश्च रत्नमणिरुज्ज्वलकङ्कणेन । ९४५३-२ धत्ते पयोधरयुगे कुचभूषणेन हारे हरे हिमकरे मकरे करे च ।। ९४५४-१ कान्तारे घनतिमिरे भुजंगमेभ्यो नो भीता न च गणिता महापगापि । ९४५४-२ किं बाले वहसि भयं मदङ्गसंगाथ्विक्रीते करिणि किमङ्कुशे विवादः ।। ९४५५-१ कान्तारे जलवृक्षवैरिणि मुहुस्त्वद्वैरिवामभ्रुवो बालैराकुललोचनैः प्रतिपदं रुद्धक्रमाश्चङ्क्रमे । ९४५५-२ पृथ्वीचण्डरुचे पटच्चरदशासंघट्टदीप्तप्रभं सिञ्चन्त्यञ्जलिसञ्चिताश्रुभिरलं युष्मत्प्रतापानलं ।। ९४५६-१ कान्तारे दैवगत्या कथमपि गलितान्यन्तरालोक्य भक्ष्याण्य् उड्डीयोड्डीय भूयस्तरुशिखरशिखामेव तेभ्यः श्रयन्ते । ९४५६-२ इत्थं त्वद्वैरिनारी गिरिषु नरपते जम्बुलम्बीकदम्ब- भ्रान्त्या भर्तुर्बुभुक्षोः कथयति पुरतश्चेष्टितं षट्पदानां ।। ९४५७-१ कान्तारेषु करावलम्बिशिशवः पादैः स्रवल्लोहितैर् अर्चन्त्यः पदवीं विलोचनजलैरावेदयन्त्यः शुचं । ९४५७-२ दृष्टाः पान्थजनैर्विवृत्य सकृपं हाशब्दगर्भैर्मुखैर् यन्त्यह्ना सकलेन योजनतुरीयांशं तवारिस्त्रियः ।। ९४५८-१ कान्तारेषु च काननेषु च सरित्तीरेषु च क्ष्माभृतां उत्सङ्गेषु च पत्तनेषु च सरिद्भर्तुस्तटान्तेषु च । ९४५८-२ भ्रान्ताः केतकगर्भपल्लवरुचः श्रान्ता इव क्ष्मापते कान्ते नन्दनकन्दलीपरिसरे रोहन्ति ते कीर्तयः ।। ९४५९-१ कान्तारेष्वपि विश्रामो नरस्याध्वनिकस्य वै । ९४५९-२ यः सदारः स विश्वास्यस्तस्माद्दाराः परा गतिः ।। ९४६०-१ कान्तावियोगः स्वजनापमानं ऋणस्य शेषं कुनृपस्य सेवा । ९४६०-२ दारिद्र्यभावाद्विमुखं च मित्रं विनाग्निना पञ्च दहन्ति कायं ।। ९४६१-१ कान्ताश्लेषपराङ्मुखं यदि दहेद्दोषाकरः कंचन स्थाने तर्हि यतः स हन्त विधिना हन्तुं व्यधायीदृशान् । ९४६१-२ कष्टं यत्पुनरेष चन्दनभुवो लब्धप्रभावोऽभितः स्वर्णद्याद्यवगाहको मरुदयं दग्धं प्रचण्डोज्वलं ।। ९४६२-१ कान्तासुहृद्गुणकथाश्रवणोत्सुकस्य रम्या विनिद्रनयनस्य गता ममासौ । ९४६२-२ सर्वेन्द्रियार्थजनितानि हि सेव्यमाना दीर्घा स्ववृत्तिरिव हन्ति सुखानि निद्रा ।। ९४६३-१ कान्तिं कुङ्कुमकेशरान्मधुरतां द्राक्षारसस्यासवाद्वैदर्भीपरिपाकपूतवचसः काव्यात्कवेर्मार्दवं । ९४६३-२ पार्श्वादेव जरातुरेण विधिना तं तं गृहीत्वा गुणं सृष्टा हन्त हरन्ति कस्य न मनः कश्मीरवामभ्रुवः ।। ९४६४-१ कान्तिं केतककोरकद्युतिसखीं राकामृगाङ्कस्य यछ्चञ्चच्चञ्चु चुलुम्पति प्रतिदिनं प्रेम्णा चकोरार्भकः । ९४६४-२ तन्मन्ये नयनामृतं रतिपतेर्मृत्युञ्जयेनार्थिना तेनेदं रमणीकपोलफलके लावण्यमालोकितं ।। ९४६५-१ कान्तिकल्लोलवलितां नयनामृतवाहिनीं । ९४६५-२ भजमानं स्वयं सुभ्रु कस्त्वां न बहु मन्यते ।। ९४६५आ-१ कान्तिप्रकर्षं दशनच्छदेन सन्ध्याघने बद्धपदं हरन्त्याः । ९४६५आ-२ तस्या गृहोद्यानसरोगतस्य हस्तस्य एवाम्बुरुहस्य रागः ।। ९४६६-१ कान्तिमयादतिविमलादविरतविश्वोपकारगतकालात् । ९४६६-२ सुदशान्महतोतिमहान् प्रसरति दीपान्प्रदीप इव ।। ९४६७-१ कान्तिर्यस्य विनिद्रनीलनलिनच्छायासखी सुभ्रुवां यत्पङ्केऽपि मुदोऽस्ति यस्य सुरभिः कासां रसोऽगोचरः । ९४६७-२ अङ्गारार्थितया जनेरतिजडैरुड्डामरैः पामरैः पश्यैष प्रगुणैर्गुणैरपि गुरुर्दग्धः स कालागुरुः ।। ९४६८-१ कान्तिर्यस्य शरन्निशाकरकलालावण्यसंवादिनी तं विक्रेतुमिहासि यासि किमहो हारं विहारं श्रियः । ९४६८-२ एतां पश्य पुरः पुलिन्दनगरीं भूपाः कुरङ्गीदृशां यत्रैता गलकन्दले च कुचयोरङ्के च गुञ्जास्रजः ।। ९४६९-१ कान्तिर्लोचनवर्तिरद्भुतमयी मूर्तिर्महत्सौरभं निःष्यन्दोऽथ सुधाकरादपि सुधास्यन्दादपि ह्लादकः । ९४६९-२ सर्वोऽयं विरलो जगत्यपि गुणग्रामोऽभिरामो हहा पश्योत्तंसभुजंगसंगमजुषः श्रीखण्ड ते खण्डितः ।। ९४६९आ-१ कान्तिश्चन्द्रमसो मृगस्य नयने बाहू मृणालस्य ते हंसानां गमनं सरोजवदने हेम्नो घटौ ते कुचौ । ९४६९आ-२ एतत्ते परकीयवस्तु सकलं नमैकमात्रं तव मानं मा कुरु मानिनि प्रियतमे रूपाभिमानं प्रति ।। ९४७०-१ कान्तिश्रिया निर्जितपद्मरागं मनोज्ञगन्धं द्वयमेव शस्तं । ९४७०-२ नवप्रबुद्धं जलजं जलेषु स्थलेषु तस्या वदनारविन्दं ।। ९४७०आ-१ कान्तिस्ते कनकाचलप्रतिनिधिः कान्ताकुचस्पर्धि ते सौभाग्यं क्षितिपालदर्शनविधौ त्वत्पूर्वकं दर्शनं । ९४७०आ-२ सौरभ्यं सकलातिशायि भवतो जम्बिर किं ब्रूमहे कर्पूरप्रतिकूलता यदि न ते त्वय्येव सर्वे गुणाः ।। ९४७१-१ कान्तिस्ते यदि निर्मला यदि गुणा लक्ष्मीर्यदि स्थायिनी मा गाः पद्म मदं तथापि गलिता ह्येते शरद्वासराः । ९४७१-२ संस्पर्शेन तुषारवारिपृषतामालूनमूर्तेः सरो- मध्येऽत्रैव वराटकेन भवतः स्थेयं पुनः केवलं ।। ९४७२-१ कान्ते कत्यपि वासराणि गमय त्वं मीलयित्वा दृशौ स्वस्ति स्वस्ति निमीलयामि नयने यावन्न शून्या दिशः । ९४७२-२ आयाता वयं आगमिष्यति सुहृद्वर्गस्य भाग्योदयैः सन्देशो वद कस्तवाभिलषितस्तीर्थेषु तोयाञ्जलिः ।। ९४७३-१ कान्ते कथंचित्कथितप्रयाणे क्षणं विनम्रा विरहार्दिताङ्गी । ९४७३-२ ततस्तमालोक्य कदागतोऽसीत्य् आलिङ्ग्य मुग्धा मुदमाससाद ।। ९४७४-१ कान्ते कनकजम्बीरं करे किमपि कुर्वति । ९४७४-२ आगारलिखिते भानौ बिन्दुमिन्दुमुखी ददौ ।। ९४७५-१ कान्ते कलितचोलान्ते दीपे वैरिणि दीप्यति । ९४७५-२ आसीदसितपद्माक्ष्याः पक्षो नयनमुद्रणं ।। ९४७६-१ कान्ते काञ्चुलिकावलोकिनि कलावत्या नमन्त्या स्थितं तस्मिन्क्ॐअलकाकुभाषिणि तया स्पन्दी निरुद्धोऽधरः । ९४७६-२ उत्थायाथ करस्पृशि प्रियतमे यूनोर्नवे संगमे काञ्चीकूजितकैतवेन मदनो द्यौःशान्तिमभ्यस्यति ।। ९४७६आ-१ कान्ते कथय कथं वा गच्छसि पानीयशालिकामेका । ९४७६आ-२ अङ्गमनङ्गं नितरां अङ्कुरयति पङ्कजाक्षि वयोऽपि तव ।। ९४७७-१ कान्ते किं कुपितासि, कः परजने प्राणेश कोपो भवेथ्कोऽयं सुभ्रु पर, स्त्वमेव, दयिते दासोऽस्मि किं ते परः । ९४७७-२ इत्युक्त्वा प्रणतः प्रियः क्षितितलादुत्थाप्य सानन्दया नेत्राम्भःकणिकाङ्किते स्तनतटे तन्व्या समारोपितः ।। ९४७८-१ कान्ते कुटिलमालोक्य कर्णकण्डूयनेन किं । ९४७८-२ कामं कथय कल्याणि किङ्करः करवाणि यत् ।। ९४७९-१ कान्ते गृहाण त्वमिमां स्वमालां अकारणं किं कलहं करोषि । ९४७९-२ यत्पूर्वपादं मनुषेऽत्र शुद्धं तत्तथ्यमेवास्ति न चेदिदं स्यात् ।। ९४८०-१ कान्ते घोरकृतान्तवक्रकुहरात्त्वं पुण्यपुञ्जेन मे मुक्ता कृन्त तदर्जनश्रमभरं प्रत्यङ्गमालिङ्ग्य मां । ९४८०-२ इत्याकर्ण्य निमीलितार्धनयनं स्मेरं शनैरानतं सोल्लासं वदनाम्बुजं मृगदृशः स्वैरं चुचुम्ब प्रियः ।। ९४८१-१ कान्ते जग्मुषि ताम्रचूडरटितं श्रुत्वा प्रबुद्धा जवाथ्किंचिद्वासवदिङ्मुखं प्रविकसद्दृष्ट्वा गवाक्षाध्वना । ९४८१-२ संत्रासेन समीरिता प्रियतमप्रेम्णावरुद्धा शनैर् उत्थानोपनिवेशनानि कुरुते तल्पे मुहुः पांसुला ।। ९४८२-१ कान्ते तथा कथमपि प्रथितं मृगाक्ष्या चातुर्यमुद्धतमनोभवया रतेषु । ९४८२-२ तत्कूजितान्यनुवदद्भिरनेकवारं शिष्यायितं गृहकपोतशतैर्यथा स्यात् ।। ९४८३-१ कान्ते तल्पमुपागते विगलिता नीवी स्वयं तत्क्षणाथ्तद्वासः श्लथमेखलागुणधृतं किंचिन्नितम्बे स्थितं । ९४८३-२ एतावत्सखि वेद्मि केवलमहं तस्याङ्गसङ्गे पुनः कोऽसौ कास्मि रतं तु किं कथमिति स्वल्पापि मे न स्मृतिः ।। ९४८४-१ कान्तेत्युत्पललोचनेति विपुलश्रोणीभरेत्युन्नमत्- पीनोत्तुङ्गपयोधरेति सुमुखाम्भोजेति सुभ्रूरिति । ९४८४-२ दृष्ट्वा माद्यति मोदतेऽभिरमते प्रस्तौति विद्वानपि प्रत्यक्षाशुचिपुत्रिकां स्त्रियमहो मोहस्य दुश्चेष्टितं ।। ९४८४आ-१ कान्ते त्वत्कुचचूचुकौ तदुपरि स्मेरा च हारावली तद्वक्त्रं तरुणाङ्गि बिम्बितमनुच्छायालताश्यामतां । ९४८४आ-२ त्वं सर्वाङ्गमनोरमे त्रिजगतां बध्नासि दृष्ट्या मनो जम्बूवज्जलबिन्दुवज्जलजवज्जम्बालवज्जालवत् ।। ९४८५-१ कान्ते त्वन्नेत्रकान्तं पुरु कमलवनं त्वन्मुखस्योपमेयश्चन्द्रः प्रत्यक्षसिद्धः पिककुलमपि च त्वत्स्वरस्यानुकारि । ९४८५-२ रम्भाकाण्डस्त्वदूरुच्छविरपि सुलभः कम्बवश्च त्वदीयाः कण्ठाकारा शिखण्डास्तव कचसदृशास्तत्कथं तेऽसमत्वं ।। ९४८६-१ कान्ते धावय मे पादाविति भर्त्रा निवेदिता । ९४८६-२ न तया धावितौ पादौ भर्तुराज्ञा न लङ्घिता ।। ९४८७-१ कान्तेन प्रहितो नवः प्रियसखीवर्गेण बद्धस्पृहश्चित्तेनोपहृतः स्मराय न समुत्स्रष्टुं गतः पाणिना । ९४८७-२ आमृष्टो मुहुरीक्षितो मुहरभिघ्रातो मुहुर्लोठितः प्रत्यङ्गं च मुहुः कृतो मृगदृशा किं किं न चूताङ्कुरः ।। ९४८८-१ कान्ते नितान्तं दयिताकुचान्त- चोलाञ्चलं कर्षति हर्षमुग्धे । ९४८८-२ बभार बाला नमितास्यहास्य- लेशापदेशादपरं निचोलं ।। ९४८९-१ कान्ते नितान्तमेतैर् वचनै रुषितेव लक्ष्यते भवती । ९४८९-२ क इवोष्यते न वचनैर् उक्तैरागांस्यपह्नोतुं ।। ९४८९आ-१ कान्ते कृतागसि पुरः परिवर्तमाने सख्यं सरोजशशिनोः सहसा बभूव । ९४८९आ-२ रोषाक्षरं सुदृशि वक्तुमपारयन्त्यां इन्दीवरद्वयमवाप तुषारधारां ।। ९४८९भ्-१ कान्ते पश्यति सानुरागमबला साचीकरोत्याननं तस्मिन्कामकलाकलापकुशले व्यावृत्तवक्त्रे किल । ९४८९भ्-२ पश्यन्ती मुहुरन्तरङ्गमदना दोलायमानेक्षणा लज्जामन्मथमध्यगापि नितरां तस्याभवत्प्रीतये ।। ९४९०-१ कान्ते यामि, क्व, देशान्तर, मपि शयना, न्नेति, किं सद्मनोऽपि क्वैतावन्मात्र, माः किं कथयसि नगरा, न्न प्रिये निर्वृतोऽपि । ९४९०-२ इत्याकर्ण्योक्तवस्तुक्रमघनघनहृद्वेदना वेद नाहं काहं कुत्रास्मि कोऽयं बत हतसमयोऽप्यस्मि वा नास्मि वेति ।। ९४९१-१ कान्ते विचित्रसुरतक्रमबद्धरागे सङ्केतकेऽपि मृगशाबदृशा रसेन । ९४९१-२ तत्कूजितं किमपि येन तदीयतल्पं नाल्पैः परीतमनुकूजितलावकौघैः ।। ९४९२-१ कान्ते विलासिनि कलावति पद्मनेत्रे नित्यं त्वयि प्रियतमे रमते मनो मे । ९४९२-२ इत्थं भवन्तमुरुभावनया वदन्तं श्रीकृष्ण मां बुधजना अपि हा हसन्ति ।। ९४९३-१ कान्ते सागसि कञ्चुकस्पृशि तया साचीकृतग्रीवया मुक्ताः कोपकषायमन्मथशरत्क्रूराः कटाक्षाङ्कुराः । ९४९३-२ साकूतं दरहासकेसरवच्ॐआध्वीकधारालसा प्रीतिः कल्पलतेव काचन महादानीकृता सुभ्रुवा ।। ९४९३आ-१ कान्ते सागसि काचिदन्तिकगते निर्भर्त्स्य रोषारुणैर् भ्रूभङ्गीकृटिलैरपाङ्गवलनैरालोकमाना मुहुः । ९४९३आ-२ बध्वा मेखलया सपत्नरमणीपादाब्जलाक्षाङ्कितं लीलानीलसरोरुहेण निटिलं हन्ति स्म रोषाकुला ।। ९४९४-१ कान्ते सागसि यापिते प्रियसखीवेषं विधायागते भ्रान्त्यालिङ्ग्य मया रहस्यमुदितं तत्संगमाकाङ्क्षया । ९४९४-२ मुग्धे दुष्करमेतदित्यतितरामुक्त्वा सहासं बलादालिङ्ग्य च्छलितास्मि तेन कितवेनाद्य प्रदोषागमे ।। ९४९५-१ कान्ते स्नेहनिधौ समीयुषि मधौ जित्वा श्रियं शैशिरीं विश्लेषादिव तस्य पाण्डिमभृतामालीलतानामियं । ९४९५-२ कर्तुं नूतनचित्रपत्ररचनां किं काननश्रीरिमां प्राचीनां पवनाञ्चलेन परितः पत्रावलीं लुम्पति ।। ९४९६-१ कान्ते हन्त सुक्ॐअला बत मता प्राग्व्यर्थमेव भ्रमाथ्किंतु त्वं भुवि निष्ठुरा निरुपमा पश्यस्यपीमं न मां । ९४९६-२ तस्माद्वक्षसि ते पयोधरमिषाद्धात्रा निखायार्पितौ शैलेन्द्राविति सांप्रतं न हि चिरं सौख्यं परक्लेशितुः ।। ९४९७-१ कान्तो नर्मणि नैपुणेन विदितस्त्वं शैशवद्वेषिणी क्रीडाशैलशिर्ॐअणिर्गृहमिदं रम्यो वसन्तोत्सवः । ९४९७-२ सख्यः कामकथोपचारचतुराः संभोगकालेऽधुना मानो वा कलहोऽथवा यदि कदा तच्चेतसो निर्वृतिः ।। ९४९८-१ कान्तो यास्यति दूरदेशमिति मे चिन्ता परं जायते लोकानन्दकरो हि चन्द्रवदने वैरायते चन्द्रमाः । ९४९८-२ किं चायं वितनोति कोकिलकलालापो विलापोदयं प्राणानेव हरन्ति हन्त नितरामाराममन्दानिलाः ।। ९४९९-१ कान्तोऽसि नित्यमधुरोऽसि रसाकुलोऽसि किं चासि पञ्चशरकार्मुकमद्वितीयं । ९४९९-२ इक्षो तवास्ति सकलं परमेकमूनं यत्सेवितो भजसि नीरसतां क्रमेण ।। ९५००-१ कान्त्या काञ्चनकान्तया परिमलैर्भाग्यैकभोग्यैस्तथा सौन्दर्येण च साधुनैव कुसुमं हा हन्त न त्वत्समं । ९५००-२ अक्रोधं शृणु किन्तु दूषणमिव त्वय्यस्ति किञ्चित्पुनस् तत्त्वज्ञैर्यदचुम्बितं त्वमसि रे चाम्पेय पुष्पन्धयैः ।। ९५०१-१ कान्त्या दरिद्रत्वमुपैति चन्द्रः किमस्ति तत्त्वं विकचोत्पलेषु । ९५०१-२ न वेद्यि विश्वास्य कथं मृगाक्ष्या सौन्दर्यसृष्टिर्मुषिता विधातुः ।। ९५०२-१ कान्त्या विलुप्तानि विलोचनानां आपाटलानामतिरोदनेन । ९५०२-२ सकुङ्कुमानीव पुनर्भंवन्ति यस्यारिनारीकुचमण्डलानि ।। ९५०३-१ कान्त्या सुवर्णवरया परया च शुद्ध्या नित्यं स्विकाः खलु शिखाः परितः क्षिपन्तीं । ९५०३-२ चेतोहरामपि कृशेशयलोचने त्वां जानामि कोपकलुषो दहनो ददाह ।। ९५०४-१ कान्यकुब्जा द्विजाः सर्वे मागधं माधुरं विना । ९५०४-२ गौडद्राविडविख्याताः कान्यकुब्जाः महोद्भवाः ।। ९५०५-१ का पाण्डुपत्नी गृहभूषणं किं को रामशत्रुः किमगस्त्यजन्म । ९५०५-२ कः सूर्यपुत्रो विपरीतपृच्छा कुन्तीसुतो रावणकुम्भकर्णाः ।। ९५०६-१ कापि कान्तमिदमाह महेला साधु साधय तथा युधि कार्यं । ९५०६-२ वर्तते तव यथा च जयश्रीर् लोकनाथललना च सपत्नी ।। ९५०७-१ कापि कुड्यलिखितावधिरेखाः प्रोषितप्रियतमा गणयन्ती । ९५०७-२ वेश्मनि प्रबलवह्निपरीते सास्रया बहिरनीयत सख्या ।। ९५०८-१ कापि मुख्यपदवीमधिरोप्य स्वां सखीं स्वकरधारितदीपा । ९५०८-२ प्राणनाथरतिगेहमयासीदद्भुतो रतिपतेरुपदेशः ।। ९५०९-१ कापिशायनसुगन्धि विघूर्णन्न् उन्मदोऽधिशयितुं समशेत । ९५०९-२ फुल्लदृष्टिवदनं प्रमदानां अब्जचारु चषकं च शडङ्घ्रिः ।। ९५१०-१ कापि शीघ्रमवधीरितमाना मानिनो विचलिता प्रियधाम्नि । ९५१०-२ आगतेन मरुतापि पुरस्ताल् लाघवस्य परिहारममंस्त ।। ९५११-१ कापुरुषः कुक्कुरश्च भोजनैकपरायणः । ९५११-२ लालितः पार्श्वमायाति वारितो नैव गच्छति ।। ९५१२-१ काप्यङ्घ्री रङ्गपत्र्यारुणयति रमणी भूषणैर्भाति काचिद्गायत्यन्या परापि प्रलसति लहरीलक्ष्म वासो वसाना । ९५१२-२ यत्रान्या स्नेहपूरान्वितरति च मुदं याति दोलाभिरन्या सा शृङ्गारद्वितीया रचयति न मनः कस्य शृङ्गारमग्नं ।। ९५१३-१ काप्यन्या मुकुलाधिकारमिलिता लक्ष्मीरशोकद्रुमे माकन्दः समयोचितेन विधिना धत्तेऽभिजातं वपुः । ९५१३-२ किं चाषाढगिरेरनङ्गविजयप्रस्तावनापण्डित ः स्वैरं सर्पति बालचन्दनलतालीलासखो मारुतः ।। ९५१४-१ काप्यभिख्या तयोरासीद्व्रजतो शुद्धवेषयोः । ९५१४-२ हिमनिर्मुक्तयोर्योगे चित्राचन्द्रमसोरिव ।। ९५१५-१ काप्यागतं वीक्ष्य मनोधिनाथं समुत्थिता सादरमासनाय । ९५१५-२ करेण शिञ्जद्वलयेन तल्पं आस्फालयन्ती कलमाजुहाव ।। ९५१६-१ का प्रस्तुताभिषेकादार्यं प्रच्यावयेद्गुणज्येष्ठं । ९५१६-२ मन्ये ममैव पुण्यैः सेवावसरः कृतो विधिना ।। ९५१७-१ का प्रियेण रहिता वराङ्गना धाम्नि केन तनयेन नन्दिता । ९५१७-२ कीदृशेन पुरुषेण पक्षिणां बन्धनं समभिलष्यते सदा ।। ९५१८-१ का प्रीतिः सह मार्जारैः का प्रीतिरवनीपतौ । ९५१८-२ गणिकाभिश्च का प्रीतिः का प्रीतिर्भिक्षुकैः सह ।। ९५१९-१ काभिर्न तत्राभिनवस्मराज्ञा विश्वासनिक्षेपवणिक्क्रियेऽहं । ९५१९-२ जिह्नेति यन्नैव कुतोऽपि तिर्यक् कश्चित्तिरश्चस्त्रपते न तेन ।। ९५२०-१ का भूषा बलिनां, क्षमा, परिभवः, कोपः स्वकुल्यैः कृतः किं दुःखं, परसंश्रयो, जगति कः श्लाघ्यो, य आश्रीयते । ९५२०-२ को मृत्यु, र्व्यसनं, शुचं जहति के, यैर्निर्जिता शत्रवः कैर्विज्ञातमिदं विराटनगरच्छन्नस्थितैः पाण्डवैः ।। ९५२१-१ कामं करीषाग्निमधो निधाया- भ्रमेण तापातिशयं भजध्वं । ९५२१-२ युष्माकमद्यावधि नाधिकारो दुग्धातिमुग्धाधरमाधुरीषु ।। ९५२२-१ कामं कर्णकटुः कृतोऽतिमधुरः केकारवः केकिनां मेघाश्चामृतधारिणोऽपि विहिताः प्रायो विषस्यन्दिनः । ९५२२-२ उन्मीलन्नवकन्दलावलिरसौ शय्यापि सर्पायते तत्किं यद्विपरीतमत्र न कृतं तस्या वियोगेन मे ।। ९५२३-१ कामं कामदुघं धुङ्क्ष्व मित्राय वरुणाय च । ९५२३-२ वयं धीरेण दानेन सर्वान्कामानशीमहि ।। ९५२४-१ कामं कामयते न केलिनलिनीं नामोदते क्ॐउदी- निस्यन्दैर्न समीहते मृगदृशामालापलीलामपि । ९५२४-२ सीदन्नेष निशासु दुःसहतनुर्भोगाभिलाषालसैर् अङ्गैस्ताम्यति चेतसि व्रजवधूमाधाय मुग्धो हरिः ।। ९५२५-१ कामं कामयमानस्य यदा कामः समृद्ध्यते । ९५२५-२ अथैनमपरः कामस्तृष्णा विध्यति बाणवत् ।। ९५२६-१ कामं कामसमस्त्वमत्र जगति ख्यातोऽसि यत्सर्वदा रूपेणैव महीपते तव धनुःपाण्डित्यमन्यादृशं । ९५२६-२ त्वं यस्मिन्विशिखं विमुञ्चसि तमेवोद्दिश्य मुक्तत्रपं त्रुट्यत्कंचुकमुद्गतस्पृहमहो धावन्ति देवाङ्गनाः ।। ९५२७-१ कामं कुमीनसदृशं राज्यमपि प्राज्यकण्टकं कुशलः । ९५२७-२ पाकान्वितमतिसुरसं भुङ्क्ते बहुधावधानेन ।। ९५२८-१ कामं कूले नदीनामनुगिरि महिषीयूथनीडोपकण्ठे गाहन्ते शष्पराजीरभिनवशलभग्रासलोला बलाकाः । ९५२८-२ अन्तर्विन्यस्तवीरुत्तृणमयपुरुषत्रासविघ्नं कथंचिथ्कापोतं कोद्रवाणां कवलयति कणान्क्षेत्रकोणैकदेशे ।। ९५२९-१ कामं कोपकषायिताक्षियुगलं कृत्वा करोत्फालनैः क्षुद्रान्वन्यमृगात्करीन्द्र सहसा विद्रावय त्वं मुदा । ९५२९-२ हेलाखण्डितकुम्भिकुम्भविगलद्रक्तारुणाङ्गे हरौ जाते लोचनगोचरे यदि भवान्स्थाता तदा मन्महे ।। ९५३०-१ कामं क्रोधं च लोभं च दम्भं दर्पं च भूमिपः । ९५३०-२ सम्यग्विजेतुं यो वेद स महीमभिजायते ।। ९५३०आ-१ कामं क्रोधं भयं लोभं दम्भं मोहं मदं तथा । ९५३०आ-२ निद्रां मत्सरमालस्यं नास्तिक्यं च परित्यज ।। ९५३१-१ कामं क्रोधं लोभं मोहं त्यक्त्वात्मानं पश्य हि कोऽहम् ९५३१-२ आत्मज्ञानविहीना मूढास् ते पच्यन्ते नरके मूढाः ।। ९५३२-१ कामं गुणैर्महानेष प्रकृत्या पुनरासुरः । ९५३२-२ उत्कर्षात्सर्वतो वृत्तेः सर्वाकारं हि दृप्यति ।। ९५३३-१ कामं जनाः स्मयन्ते कैलासविलासवर्णनावसरे । ९५३३-२ साधनकथनावसरे साचीकुर्वन्ति वक्त्राणि ।। ९५३४-१ कामं तु क्षपयेद्देहं पुष्पमूलफलैः शुभैः । ९५३४-२ न तु नामापि गृह्णीयात्पत्यौ प्रेते परस्य तु ।। ९५३५-१ कामं दहन्तु मरुतो मलयाचलस्य चन्द्रोऽपि पातयतु वा नितरां स्फुलिङ्गान् । ९५३५-२ दूरे प्रियो विमलवंशमणिः पतिर्मे तत्साम्प्रतं त्वरितमानय तं कथंचित् ।। ९५३६-१ कामं दीर्घा भवेद्यात्रा कामं पन्था महान्भवेत् । ९५३६-२ सोऽपि प्रभोः कृपामेव नित्यमाश्रयतेऽन्ततः ।। ९५३७-१ कामं दुग्धे विप्रकर्षत्यलक्ष्मीं कीर्तिं सूते दुष्कृतं या हिनस्ति । ९५३७-२ तां चाप्येतां मातरं मङ्गलानां धेनुं धीराः सूनृतां वाचमाहुः ।। ९५३८-१ कामं दुर्विषहज्वरं जनयति व्याघूर्णयत्पक्षिणी गात्राण्यूरुनितम्बगण्डहृदयान्युच्छूनयत्युल्बणं । ९५३८-२ तां तां दुर्विकृतं करोति सुहृदो गाढं व्यथन्ते यया व्याधियौवनमात्मनाशनियतः के ते ग्रहण्यादयः ।। ९५३९-१ कामं दृष्टा मया सर्वा विवस्त्रा रावणस्त्रियः । ९५३९-२ न तु मे मनसः किंचिद्वैकृत्यमुपपद्यते ।। ९५४०-१ मनो हि हेतुः सर्वेषां इन्द्रियाणां प्रवर्तने । ९५४०-२ शुभाशुभास्ववस्थासु तच्च मे सुव्यवस्थितं ।। ९५४१-१ कामं न पश्यति दिदृक्षत एव भूम्ना नोक्तापि जल्पति विवक्षति चादरेण । ९५४१-२ लज्जास्मरव्यतिकरेण मनोऽधिनाथे बाला रसान्तरमिदं ललितं बिभर्ति ।। ९५४२-१ कामं निष्करुणं वेत्सि वेत्सि तं बहुवल्लभं । ९५४२-२ दूति चूताङ्कुरखरा दिशो वेत्सि न वेत्सि किं ।। ९५४३-१ कामं नृपाः सन्तु सहस्रशोऽन्ये राजन्वतीमाहुरनेन भूमिं । ९५४३-२ नक्षत्रताराग्रहसंकुलापि ज्योतिष्मती चान्द्रमसैव रात्रिः ।। ९५४३आ-१ कामं परमिति ज्ञात्वा देवोऽपि हि पुरन्दरः । ९५४३आ-२ गौतमस्य मुनेः पत्नीं अहल्यां चकमे पुरा ।। ९५४४-१ कामं प्रत्यादिष्टां स्मरामि न परिग्रहं मुनेस्तनयान् । ९५४४-२ बलवत्तु दूयमानं प्रत्याययतीव मे हृदयं ।। ९५४५-१ कामं प्रदीपयति रूपमभिव्यनक्ति सौभाग्यमावहति वक्त्रसुगन्धितां च । ९५४५-२ ऊर्जं करोति कफजाश्च निहन्ति रोगांस् ताम्बूलमेवमपरांश्च गुणान्करोति ।। ९५४६-१ युक्तेन चूर्णेन करोति रागं रागक्षयं पूगफलातिरिक्तं । ९५४६-२ चूर्णाधिकं वक्त्रविगन्धकारि पत्राधिकं साधु करोति गन्धं ।। ९५४७-१ पत्राधिकं निशि हितं सफलं दिवा च प्रोक्तान्यथाकरणमस्य विडम्बनैव । ९५४७-२ कक्कोलपूगलवलीफलपारिजातैर् आमोदितं मदमुदा मुदितं करोति ।। ९५४८-१ कामं प्रदोषतिमिरेण न दृश्यसे त्वं सौदामिनीव जलदोदरसंधिलीना । ९५४८-२ त्वां सूचयिष्यति तु माल्यसमुद्भवोऽयं गन्धश्च भीरु मुखराणि च नूपुराणि ।। ९५४९-१ कामं प्रियानपि प्राणान्विमुञ्चन्ति मनस्विनः । ९५४९-२ इच्छन्ति न त्वमित्रेभ्यो महतीमपि सत्क्रियां ।। ९५५०-१ कामं प्रिया न सुलभा मनस्तु तद्भावदर्शनाश्वासि । ९५५०-२ अकृतार्थेऽपि मनसिजे रतिमुभयप्रार्थना कुरुते ।। ९५५१-१ कामं भवन्तु मधुलम्पटषट्पदौघ- संघट्टधुन्धुमघनध्वनयोऽब्जखण्डाः । ९५५१-२ गायत्यतिश्रुतिसुखं विधिरेव यत्र भृङ्गः स कोऽपि धरणीधरनाभिपद्मः ।। ९५५२-१ कामं भवन्तु सरितो भुवि सुप्रतिष्ठाः स्वादूनि सन्तु सलिलानि च शुक्तयश्च । ९५५२-२ एतां विहाय वरवर्णिनि ताम्रपर्णीं नान्यत्र सम्भवति मौक्तिककामधेनुः ।। ९५५३-१ कामं मा कामयध्वं वृषमपि च भृशं माद्रियध्वं न वित्ते चित्तं दत्त श्रयध्वं परममृतफला या कला तामिहैकां । ९५५३-२ इत्थं देवः स्मरारिर्वूषमधरचरीकृत्य मूर्त्यैव दित्सन् निःस्वो विश्वोपदेशानमृतकरकलाशेखरस्त्रायतां वः ।। ९५५४-१ कामं लिखतु संस्थानं कश्चिद्रूपं च भास्वतः । ९५५४-२ अभित्तिविहतालम्बं आलोकं विलिखेत्कथं ।। ९५५५-१ कामं वनेषु हरिणास् तृणेन जीवन्त्ययत्नसुलभेन । ९५५५-२ विदधति धनिषु न दैन्यं ते किल पशवो वयं सुधियः ।। ९५५६-१ कामं वपुः पुलकितं नयने धृतास्रे वाचः सगद्गदपदाः सखि कम्पि वक्षः । ९५५६-२ ज्ञातं मुकुन्दमुरलीरवमाधुरी ते चेतः सुधांशुवदने तरलीकरोति ।। ९५५७-१ कामं वाचः कतिचिदफलाः सन्तु लोके कवीनां सन्त्येवान्या मधुरिपुकथासंस्तवात्कामदोग्ध्र्यः । ९५५७-२ वित्तं कामं भवतु विफलं दत्तमश्रोत्रियेभ्यः पात्रे दत्तैर्भवति हि धनैर्धन्यता भूरिदातुः ।। ९५५८-१ कामं विषं च विषयाश्च निरीक्ष्यमाणाः श्रेयो विषं न विषयाः परिसेव्यमानाः । ९५५८-२ एकत्र जन्मनि विषं विनिहन्ति पीतं जन्मान्तरेषु विषयाः परितापयन्ति ।। ९५५९-१ कामं शिवेन शमितं पुनरुज्जगार दृष्टिस्तवेति किमियं जननि स्तुतिस्ते । ९५५९-२ लीलाप्रसूतपुरुषार्थचतुष्टयायास् तस्याः परं तु स भवत्यवयुक्त्यवादः ।। ९५६०-१ कामं शीर्णपलाशपत्ररचितां कन्थां वसानो वने कुर्यामम्बुभिरप्ययाचितसुखैः प्राणानुबन्धस्थितिं । ९५६०-२ साङ्गग्लानि सवेपितं सचकितं सान्तर्निदाघज्वरं वक्तुं न त्वहमुत्सहे सकृपणं देहीति दीनं वचः ।। ९५६१-१ कामं शुनको नृपति- प्रसादतः स्याद्गजेन्द्रमौलिस्थः । ९५६१-२ भवतेव तेन सह रे नार्दयितुं शक्यते जातु ।। ९५६२-१ कामं श्यामतनुस्तथा मलिनयत्यावासवस्त्रादिकं लोकं रोदयते भनक्ति जनतागोष्ठीं क्षणेनापि यः । ९५६२-२ मार्गेऽप्यङ्गुलिलग्न एव भवतः स्वाभाविनः श्रेयसे हा स्वाहाप्रिय धूममङ्गजमिमं सूत्वा न किं लज्जितः ।। ९५६३-१ कामं सन्तु सहस्रशः कतिपये सारस्यधौरेयकाः कामं वा कमनीयतापरिमलस्वाराज्यबद्धव्रताः । ९५६३-२ नैवैवं विवदामहे न च वयं देव प्रियं ब्रूमहे यत्सत्यं रमणीयतापरिणतिस्त्वय्येव पारं गता ।। ९५६४-१ कामं सर्वोऽप्यलंकारो रसमर्थे निषिञ्चति । ९५६४-२ तथाप्यग्राम्यतैवैनं भारं वहति भूयसा ।। ९५६४आ-१ कामं सुधाकरकरामृतदिव्यरूप- सौधाग्रपीठवसतिः सुखमस्तु काकः । ९५६४आ-२ श्रीसुन्दरीरमणसङ्गमकण्ठलग्न- पूर्यत्सुधामणितजित्किमसौ कपोतः ।। ९५६५-१ कामं स्त्रियो निषेवेत पानं वा साधु मात्रया । ९५६५-२ न द्यूतमृगये विद्वानत्यन्तव्यसने हि ते ।। ९५६६-१ कामं हरिर्भव विमूढ भवाथ चन्द्रश्चन्द्रार्धमौलिरथ वा हर एव भूयाः । ९५६६-२ विद्याप्रणाशपरिवर्धितघोरदीप्तेः क्रोधानलस्य मम नेन्धनतां प्रयासि ।। ९५६७-१ कामः कमनीयतया किमपि निकामं करोति संमोहं । ९५६७-२ विषमिव विषमं सहसा मधुरतया जीवनं हरति ।। ९५६८-१ कामः कामं कमलवदनानेत्रपर्यन्तवासी दासीभूतत्रिभुवनजनः प्रीतये जायतां वः । ९५६८-२ दग्धस्यापि त्रिपुररिपुणा सर्वलोकस्पृहार्हा यस्याधिक्यं रुचिरतितरामञ्जनस्येव याता ।। ९५६९-१ कामः कुप्यति चन्द्रमा अपि बलान्मां दग्धुमभ्युद्यतो वाता वापि समागता यमदिशः प्राणान्निहर्न्तु तथा । ९५६९-२ रक्ताक्षास्त्वरयन्ति तान्परभृताः स्वैः कूजनैर्दूति तथ्प्रेयांसं तमुपानयाश्वितरथा त्राणं न मे कुत्रचित् ।। ९५६९आ-१ कामः क्रोधश्च लोभश्च देहे तिष्ठन्ति तस्कराः । ९५६९आ-२ ज्ञातरत्नमपाहारि तस्माज्जाग्रत जाग्रत ।। ९५७०-१ कामः क्रोधश्च लोभश्च मानो हर्षो मदस्तथा । ९५७०-२ एते हि षड्विजेतव्या नित्यं स्वं देहमाश्रिताः ।। ९५७१-१ कामः क्रोधश्च लोभश्च मदो मानस्तथैव च । ९५७१-२ हर्षश्च शत्रवो ह्येते नाशाय कुमहीभृतां ।। ९५७१आ-१ कामः क्रोधश्च लोभश्च मोहो हर्षो मदस्तथा । ९५७१आ-२ षड्वर्गमुत्सृजेदेनं यस्मिंस्त्यक्ते सुखी नृपः ।। ९५७१भ्-१ कामः क्रोधस्तथा मोहस्त्रयोऽप्येते महाद्विषः । ९५७१भ्-२ एते न निर्जिता यावत्तावत्सौख्यं कुतो नृणां ।। ९५७२-१ कामः क्रोधस्तथा लोभो देहे तिष्ठन्ति तस्कराः । ९५७२-२ ते मुष्णन्ति जगत्सर्वं तस्माज्जाग्रत जाग्रत ।। ९५७२आ-भ्-१ कामः क्रोधस्तथा लोभो रागो द्वेषश्च मत्सरः । ९५७२आ-भ्-२ मदो माया तथा मोहः कन्दर्पो दर्प एव च ।। ९५७२आ-भ्-३ एते हि रिपवो घोरा धर्मसर्वस्वहारिणः । ९५७२आ-भ्-४ एतैर्बम्भ्रम्यते जीवः संसारे बहुदुःखदे ।। ९५७३-१ कामः क्रोधस्तथा लोभो हर्षो मानो मदस्तथा । ९५७३-२ षड्वर्गमुत्सृजेदेनं तस्मिंस्त्यक्ते सुखी नृपः ।। ९५७४-१ कामः क्रोधो मदो मानो लोभो हर्षस्तथैव च । ९५७४-२ एते वर्ज्याः प्रयत्नेन सादरं पृथिवीक्षिता ।। ९५७५-१ एतेषां विजयं कृत्वा कार्यो भृत्यजयस्ततः । ९५७५-२ कृत्वा भृत्यजयं राजा पौराञ्जनपदाञ्जयेत् ।। ९५७६-१ कामः सर्वात्मना हेयः स चेद्धातुं न शक्यते । ९५७६-२ स्वभार्यां प्रति कर्तव्यः सैव तस्य हि भेषजं ।। ९५७७-१ ... ... ... ... । ९५७७-२ काम एवार्थधर्माभ्यां गरीयानिति मे मतिः ।। ९५७८-१ काम एष महाशत्रुस्तमेकं निर्जयेद्दृढं । ९५७८-२ जितकामा महात्मानस्तैर्जितं निखिलं जगत् ।। ९५७९-१ कामकारो महाप्राज्ञ गुरूणां सर्वदानघ । ९५७९-२ उपपन्नेषु दारेषु पुत्रेषु च विधीयते ।। ९५८०-१ कामकार्मुकतया कथयन्ति भ्रूलतां मम पुनर्मतमन्यत् । ९५८०-२ लोचनाम्बुरुहयोरुपरिस्थं भृङ्गशावकततिद्वयमेतत् ।। ९५८१-१ कामक्रोधं तथा लोभं स्वादु शृङ्गारकौतुके । ९५८१-२ अतिनिद्रातिसेवे च विद्यार्थी ह्यष्ट वर्जयेत् ।। ९५८२-१ कामक्रोधग्राहवतीं पञ्चेन्द्रियजलां नदीं । ९५८२-२ कृत्वा धृतिमयीं नावं जन्मदुर्गाणि संतर ।। ९५८२आ-१ कामक्रोधभयादन्यैर्लोभ्यमानो न लुभ्यति । ९५८२आ-२ यया शक्त्या युतः कार्ये मन्त्रशक्तिस्तु सा स्मृता ।। ९५८३-१ कामक्रोधमदोन्मत्ताः स्त्रीणां ये वशवर्तिनः । ९५८३-२ न ते जलेन शुध्यन्ति स्नानतीर्थशतैरपि ।। ९५८४-१ कामक्रोधवियुक्तानां यतीनां यतचेतसां । ९५८४-२ अभितो ब्रह्मनिर्वाणं वतैते विदितात्मनां ।। ९५८५-१ कामक्रोधस्तथा मोहो लोभो मानो मदस्तथा । ९५८५-२ षड्वर्गमुत्सृजेदेनं अस्मिंस्त्यक्ते सुखी नृपः ।। ९५८६-१ कामक्रोधादयः सर्वे मतिरक्षाण्यहंकृतिः । ९५८६-२ गुणा विविधकर्माणि विलीयन्ते मनःक्षयात् ।। ९५८६आ-१ कामक्रोधादिभिस्तापैस्ताप्यमानो दिवानिशं । ९५८६आ-२ आत्मा शरीरान्तस्थोसौ पच्यते पुटपाकवत् ।। ९५८७-१ कामक्रोधानृतद्रोहलोभमोहमदादयः । ९५८७-२ नमन्ति यत्र राजेन्द्र तमेव ब्राह्मणं विदुः ।। ९५८८-१ कामक्रोधावनादृत्य धर्ममेवानुपालयेत् । ९५८८-२ धर्मः श्रेयस्करतमो राज्ञां भरतसत्तम ।। ९५८८आ-१ कामक्रोधावनिर्जित्य किमरण्ये करिष्यति । ९५८८आ-२ अथवा निर्जितावेतौ किमरण्ये करिष्यति ।। ९५८९-१ कामक्रोधौ तु संयम्य योऽर्थान्धर्मेण पश्यति । ९५८९-२ प्रजास्तमनुवर्तन्ते समुद्रमिव सिन्धवः ।। ९५९०-१ कामक्रोधौ द्वयमपि पदं प्रत्यनीकं वशित्वे हत्वानङ्गं किमिव हि रुषा साधितं त्र्यम्बकेण । ९५९०-२ यस्तु क्षान्त्या शमयति शतं मन्मथाद्यानरातीन् कल्याणं वो दिशतु स मुनिग्रामणीरर्कबन्धुः ।। ९५९१-१ कामक्रोधौ पुरस्कृत्य योऽर्थं राजानुतिष्ठति । ९५९१-२ न स धर्मं न चाप्यर्थं परिगृह्णाति बालिशः ।। ९५९२-१ कामक्रोधौ मद्यतमौ नियोक्तव्यौ यथोचितं । ९५९२-२ कामः प्रजापालने च क्रोधः शत्रुनिबर्हणे ।। ९५९३-१ कामक्रोधौ विनिर्जित्य किमरण्यैः करिष्यति । ९५९३-२ अन्नेन धार्यंते देहः कुलं शीलेन धार्यते ।। ९५९४-१ कामक्रोधौ हि पुरुषं अर्थेभ्यो व्यपकर्षतः । ९५९४-२ तौ तु शत्रू विनिर्जित्य राजा विजयते महीं ।। ९५९५-१ कामघ्नाद्विषमदृशो भूत्यवलिप्ताद्भुजङ्गसङ्गरुचेः । ९५९५-२ को भृङ्गीव न शुष्यति वाञ्छ न फलमीश्वरादगुणात् ।। ९५९६-१ कामजं मृगया द्यूतं स्त्रियः पानं तथैव च । ९५९६-२ व्यसनं व्यसनार्थज्ञैश्चतुर्विधमुदाहृतं ।। ९५९७-१ काम जानामि ते मूलं संकल्पात्किल जायसे । ९५९७-२ न त्वां संकल्पयिष्यामि समूलो न भविष्यसि ।। ९५९८-१ कामजेषु प्रसक्तो हि व्यसनेषु महीपतिः । ९५९८-२ वियुज्यतेऽर्थधर्माभ्यां क्रोधजेष्वात्मनैव तु ।। ९५९८आ-१ कामतन्त्रेषु निपुणः क्रुद्धानुनयकोविदः । ९५९८आ-२ स्फुरितेऽनादरे किंचिद्दयिताया विरज्यति ।। ९५९९-१ कामतो रूपधारित्वं शस्त्रास्त्राश्माम्बुवर्षणं । ९५९९-२ तमोऽनिलोऽचलो मेधा इति माया ह्यमानुषी ।। ९६००-१ जघान कीचकं भीम आश्रितः स्त्रीसरूपतां । ९६००-२ चिरं प्रच्छन्नरूपोऽभूद्दिव्यया मायया नलः ।। ९६०१-१ कामदर्पादिशीलानां अविचारितकारिणां । ९६०१-२ आयुषा सह नश्यन्ति सम्पदो मूढचेतसां ।। ९६०२-१ कामधेनुगुणा विद्या ह्यकाले फलदायिनी । ९६०२-२ प्रवासे मातृसदृशी विद्या गुप्तं धनं स्मृतं ।। ९६०२आ-१ कामधेनुधरादीनां दातारः सुलभा भुवि । ९६०२आ-२ दुर्लभः पुरुषो लोके सर्वभूतदयापरः ।। ९६०३-१ कामनाम्ना किरातेन वितता मूढचेतसां । ९६०३-२ नार्यो नरविहंगानां अङ्गबन्धनवागुराः ।। ९६०४-१ कामपि धत्ते सूकररूपी कामपि रहितामिच्छति भूपः । ९६०४-२ केनाकारि च मन्मथजननं केन विराजति तरुणीवदनं ।। ९६०५-१ कामपि श्रियमासाद्य यस्तद्वृद्धौ न चेष्टते । ९६०५-२ तस्यायतिषु न श्रेयो बीजभोजिकुटुम्बवत् ।। ९६०६-१ कामप्रसक्तमात्मानं स्मृत्वा पाण्डुं निपातितं । ९६०६-२ निवर्तयेत्तथा क्रोधादनुहादं हतात्मजं ।। ९६०७-१ कामबन्धनमेवैकं नान्यदस्तीह बन्धनं । ९६०७-२ कामबन्धनमुक्तो हि ब्रह्मभूयाय कल्पते ।। ९६०८-१ कामबाणप्रहारेण मूर्च्छितानि पदे पदे । ९६०८-२ जीवन्ति युवचेतांसि युवतीनां स्मितामृतैः ।। ९६०९-१ काममस्तु जगत्सर्वं कालस्यास्य वशंवदं । ९६०९-२ कालकालप्रपन्नानां कालः किं नः करिष्यति ।। ९६१०-१ काममा मरणात्तिष्ठेद्गृहे कन्यर्तुमत्यपि । ९६१०-२ न चैवैनां प्रयच्छेत गुणहीनाय कर्हिचित् ।। ९६११-१ काममाश्रित्य दुष्पूरं दम्भमानमदान्विताः । ९६११-२ मोहाद्गृहीत्वासद्ग्राहान्प्रवर्तन्तेऽशुचिव्रताः ।। ९६१२-१ कामयन्ते विरज्यन्ते रञ्जयन्ति त्यजन्ति च । ९६१२-२ कर्षयन्त्योऽपि सर्वार्थाञ्ज्ञायन्ते नैव योषितः ।। ९६१३-१ कामयेत न हि क्षुद्रं अर्थं जातु महामनाः । ९६१३-२ वर्धयेत स्वमौदार्यं प्रभावं च यशो भुवि ।। ९६१४-१ कामवर्षी च पर्जन्यो नित्यं सस्यवती मही । ९६१४-२ गावश्च घटदोहिन्यः पादपाश्च सदाफलाः ।। ९६१५-१ कामवृत्तस्त्वयं लोकः कृत्स्नः समुपवर्तते । ९६१५-२ यद्वृत्ताः सन्ति राजानस्तद्वृत्ताः सन्ति हि प्रजाः ।। ९६१६-१ कामव्याघ्रे कुमतिफणिनि स्वान्तदुर्वारनीडे मायासिंहीविहरणमहीलोभभल्लूकभीमे । ९६१६-२ जन्मारण्ये न भवति रतिः सज्जनानां कदाचिथ्तत्त्वज्ञानां विषयतुषिताकण्टकाकीर्णपार्श्वे ।। ९६१७-१ कामव्याधशराहतिर्न गणिता संजीवनी त्वं स्मृता नो दग्धो विरहानलेन झटिति त्वत्संगमाशाभृतैः । ९६१७-२ नीतोऽयं दिवसो विचित्रलिखितैः सम्कल्परूपैर्मया किं वान्यद्हृदये स्थितासि ननु मे तत्र स्वयं साक्षिणी ।। ९६१८-१ कामसङ्गरविधौ मृगीदृशः प्रौढपेषणधरे पयोधरे । ९६१८-२ स्वेदराजिरुदियाय सर्वतः पुष्पवृष्टिरिव पुष्पधन्वनः ।। ९६१८आ-१ कायस्तपस्विषु जयत्यधिकारकामो विश्वस्य चित्तविभुरिन्द्रियवाज्यधीशः । ९६१८आ-२ भूतानि बिभ्रति महान्त्यपि यस्य शिष्टिं व्यावृत्तमौलिमणिरश्मिभिरुत्तमाङ्गैः ।। ९६१९-१ कामस्तु तस्य नैवास्ति प्रत्यक्षेणोपलक्ष्यते । ९६१९-२ दम्पत्योः सहधर्मेण त्रयीधर्ममवाप्नुयात् ।। ९६२०-१ कामस्तु बाणावसरं प्रतीक्ष्य पतङ्गवद्वह्निमुखं विविक्षुः । ९६२०-२ उमासमक्षं हरबद्धलक्ष्यः शरासनज्यां मुहुराममर्श ।। ९६२१-१ कामस्य कश्चिच्चतुरः शरांश्चेद्विलङ्घयामास कथंचिदन्यान् । ९६२१-२ उन्मज्जता कोकिलकण्ठयन्त्राथ्न पञ्चमास्त्रेण वशीवभूव ।। ९६२२-१ कामस्य जेतुकामस्य मिलनाय महीपतेः । ९६२२-२ दिवो मीनं त्विषामीशो द्वारीकर्तुमिवाययौ ।। ९६२३-१ कामस्य वेषशोभा पेशलता चारुता गुणोत्कर्षः । ९६२३-२ नानाविधाश्च लीलाश्चित्तज्ञानं च कान्तानां ।। ९६२४-१ कामस्यापि निदानमाहुरपरे मायां महाशासनां निश्चित्कां सकलप्रपञ्चरचनाचातुर्यलीलावतीं । ९६२४-२ यत्सङ्गाद्भगवानपि प्रभवति प्रत्यङ्महामोहहा श्रीरङ्गो भुवनोदयावनलयव्यापारचक्रेऽक्रियः ।। ९६२५-१ कामस्वभावो यो यस्य न स शक्यः प्रमार्जितुं । ९६२५-२ न हि दुष्टात्मनामार्य मा वसत्यालये चिरं ।। ९६२६-१ कामाग्निः परिवर्धितो विरहिणीश्वासानिलैर्निर्भरं तूर्णं तेन कृशानुना कृशतनुर्मुग्धा न दग्धा कथं । ९६२६-२ बाला लोलविलोचनाम्बुजगलत्सद्वारिधाराभरैः सिक्ता सम्प्रति तेन जीवसि हरे तां त्वं समुल्लासय ।। ९६२७-१ कामतुरो नाधिगच्छेन्महापुरुषकामिनीं । ९६२७-२ सहस्रयोनिदेहोऽभूदिन्द्रोऽहल्यापरिग्रहात् ।। ९६२८-१ कामात्क्रोधाद्भयादन्यैर्लोभ्य्मानो न लुम्पति । ९६२८-२ यया शक्त्या युतः कार्ये मन्त्रशक्तिस्तु सा स्मृता ।। ९६२९-१ कामात्क्लाम्यसि का रीतिर्नारीति नरकाभिधा । ९६२९-२ मलमज्जामयी मांसस्थगी किं न विगीयते ।। ९६३०-१ कामात्मता न प्रशस्ता न चैवास्त्यकामता । ९६३०-२ काम्यो हि वेदाधिगमः कर्मयोगश्च वैदिकः ।। ९६३१-१ कामादित्रिकमेव मूलमखिलक्लेशस्य मायोद्भवं मर्त्यानामिति देवमौलिविलसद्भ्राजिष्णुचूडामणिः । ९६३१-२ श्रीकृष्णो भगवानवोचदखिलप्राणिप्रियो मत्प्रभुर् यस्मात्तत्त्रिकमुद्यतेन मनसा हेयं पुमर्थार्थिना ।। ९६३२-१ कामाधिकरणग्राह्यकुलादिबलशालिनः । ९६३२-२ अहीनेऽपि नरेन्द्रस्य शक्तयः सिद्धिहेतवः ।। ९६३३-१ कामानामपि दातारं कर्तारं मानसान्त्वयोः । ९६३३-२ रक्षितारं न मृष्यन्ति भर्तारं परमं स्त्रियः ।। ९६३४-१ कामानुशासनशते सुतरामधीती सोऽयं रहो नखपदैर्महतु स्तनौ ते । ९६३४-२ रुष्टाद्रिजाचरणकुङ्कुमपङ्कराग संकीर्णशङ्करशशाङ्ककलाङ्क कारैः ।। ९३६५-१ कामानुसारी पुरुषः कामाननु विनश्यति । ९३६५-२ कामान्व्युदस्य धुनुते यत्किञ्चित्पुरुषो रजः ।। ९६३६-…